Translations are evolving and should be taken as indicative only! For a guide to the tones and the spelling system used to write this variety of Isaan (Khon Kaen), see the "tone guide" on the overview page.

Tones: M = mid, HR = high-rising, H = high, HF = high-falling, LF = low-falling

IsaanPronunciationTonesThaiEnglish/Notes#occ
ใบหน้า bai-na: M-LF ใบหน้า face 4/2

Link to overview page
Link to dictionary

Basic vocabulary — Page 24 — Series B, pictures 14-17: head, nose, ear, mouth


14
นี้คืออี่หยัง อันนี้กะเป็นหัวเนาะ เป็นลูบหัวของคน อันนี้กะเป็นหัวของคนเนาะ
หัวของคนกะมีส่วนปะกอบหลายสิ่งหลายอย่างอยู่ในหัวนั้น มีหูแน่ มีตาแน่ มีปากแน่ มีดังแน่เนาะ แต่ละอย่างกะใซ้คนละแบบออกไปเนาะ
หูกะเอาไว้ถ้าฟัง ตากะเอาไว้ถ้าเบิ่ง ปากกะเอาไว้ถ้ากินเข้า หลือว่าเอาไว้ถ้าเว้า ดังกะเอาไว้ถ้าหายใจ หลือว่าไว้ดมกิ่นอี่หยังเนาะ
แล้วกะมีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่อยู่ในหัวของเฮา หลือว่าอยู่ในใบหน้าของเฮา ที่เฮาบ่ได้เอ่ยฮอด หลือว่าบ่ได้เว้าฮอดเนาะ

15
นี้คืออี่หยัง อันนี้เป็นดัง อันนี้เป็นดังของคน
ดังของคนเอาไว้เฮ็ดหญัง ดังของคนกะเอาไว้หายใจ หลือว่าเอาไว้ดมกิ่น
ขั้นคนบ่มีดังกะบ่สามาดหายใจได้ หลือว่าบ่สามาดหันใจได้เนาะ กะสิตายนั้นแล้ว ขั้นคนบ่มีดัง แม่นบ่
กะอีกอย่างหนึ่ง ดังกะเอาไว้ถ้าดมกิ่น หลือว่าเอาไว้ดมสิ่งต่างๆ เนาะ กะสามาดฮู้ได้ว่า กิ่นนั้นมันหอม หลือว่ากิ่นนั้นมันเหม็น หลือว่ากิ่นนั้นมันคาว เฮากะสิสามาดฮู้ได้เนาะ

16
นี้คืออี่หยัง อันนี้คือหู อันนี้เป็นหูของคน
คนซู่คนต้องมีหู ขั้นบ่มีหูกะสิบ่ได้ญิน
นอกจากว่าคนหูหนวก เขาจั่งสิบ่ได้ญิน แต่ว่าหูคนปกกะติกะสิได้ญิน ได้ญินพุนั้นเว้า ได้ญินพุนี้เว้า ได้ญินเสียงอันนั้น ได้ญินเสียงอันนี้เนาะ

17
นี้คืออี่หยัง อันนี้คือปาก อันนี้เป็นปากของคน
คนซู่คนกะต้องมีปาก หลือว่าสัดทุกโตกะต้องมีปาก
ปากเอาไว้เฮ็ดหญัง ปากกะเอาไว้ถ้าเว้า หลือว่าเอาไว้ถ้ากินนั้นกินนี้ เอาไว้ถ้าเว้าอันนั้นเว้าอันนี้
คนซู่คนต้องมีปากแล้วกะเว้าได้ นอกจากว่าคนปากกืก หลือว่าคนใบ้เนาะ สิเว้าบ่มีเสียง สิบ่สามาดเว้าออกมาได้ แต่ว่าคนซู่คนสิสามาดเว้าได้ หลือว่าเว้ามีเสียงเนาะ เอาไว้เว้าอันนั้น เว้าอันนี้ หลือว่าเว้าพื้นคนเนาะ

Basic vocabulary — page 14 — Series B, pictures 05-08: nose, to smell, flower, to stink, to defecate


5
นี้คืออี่หยัง นี้คือดัง อันนี้คือดังของคน ดังมันเป็นอะวัยยะวะของคน เป็นอะวัยยะวะในล้างกายของคนเฮานี้หละ
ดังเอาไว้หายใจ ขั้นคนเฮาบ่มีดัง เฮากะหายใจบ่ได้ เพาะสะนั้นแล้ว ทุกคนต้องมีดัง หลือสัดทุกโตต้องมีดัง
ขั้นบ่มีดัง กะหายใจบ่ได้ หลือบ่สามาดดมกิ่นอี่หยังได้เลย
ดังสิอยู่ส่วนหน้าของเฮา อยู่เทิงใบหน้า อยู่หม้องใบหน้าของเฮา อยู่เทิงปาก หลืออยู่ใต้ตาของเฮา
หัวของเฮานี้ มีอะวัยยะวะใดแน่ มีอันอื่นอีกบ่ กะมีอยู่ มีหูพ้อม มีปาก มีตา มีคิ้ว มีคาง มีผม มีหัว มีหน้าผาก มีแก้ม มีอีกหลายสิ่งหลายอย่างที่อยู่เทิงใบหน้าของเฮา
แต่ละอย่างกะใซ้งานคนละแบบ อย่างเซ้น ปากกะเอาไว้กิน ตากะเอาไว้แนม หูกะเอาไว้ฟังเสียง หลือว่าแข้วกะเอาไว้กัดสิ่งของ หลือเอาไว้กัดกินแนวกินนั้นหละ แต่ว่าดังนี้เอาไว้หายใจ หลือดมกิ่นต่างๆ

6
เขากำลังเฮ็ดหญัง หลือเกิดอี่หยังขึ้น จักคือกัน แต่ว่าแนมเบิ่งพาบนี้แล้ว เห็นค้ายว่าเขากำลังดมกิ่นอยู่ หลือเขากำลังได้กิ่นอี่หยังบางสิ่งบางอย่าง จักเป็นกิ่นอี่หยัง แต่กะบ่ฮู้คือกัน ตอนนี้เขากำลังดมอยู่ จักว่าเขาดมแบบใด เขากำลังใซ้ดังของเขาดมกิ่นนั้นอยู่ บ่ลู้ว่ากิ่นนั้นมันมาแต่ใส สิหอมหลือสิเหม็นกะบ่ลู้คือกัน

7
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังดมกิ่น
ตอนนี้เขากำลังดมกิ่นอยู่ เขาดมกิ่นดอกไม้อยู่ มีดอกไม้อยู่หน้าของเขา จักบ่ลู้ว่าเป็นดอกอี่หยัง ดอกมันดอกบักใหญ่หนึ่ง
ดอกสีเหลียง หลือดอกสีส้ม ใจกางของมันเป็นสีส้ม เกสอนหลือดอกของมันกะเป็นสีเหลียง บานออกใบดอกบักใหญ่หนึ่ง ใบมันกะสีเขียว เขียวจึ่งคื่งอยู่
ตอนนี้เขากะกำลังดมอยู่ คือสิหอมหลาย ได้กิ่นดอกไม้แล้วเขาคือสิสดซื้น เขาคือสิมีความสุขหลาย ที่ได้ดมกิ่นดอกไม้ เพาะว่ากิ่นดอกไม้มันคือสิหอมคัก
แล้วตอนนี้เขากะกำลังหลับตาพ้อม เขาคือสิมีความสุขหลาย

8
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังตกใจ เขากำลังได้กิ่นขี้หมา
มีหมาโตหนึ่ง กำลังขี้อยู่ ขี้ออกบักหลายหนึ่ง หมาโตสีเหลียง มันคือสิมีความสุขหลาย มันได้ขี้ มันกำลังขี้ออกไป แล้วพุซายคนนี้กะญ่างมาพอดี พอพุซายคนนี้เห็น กะตกใจ แล้วกะได้กิ่นขี้หมานี้
เขาคือสิใจฮ้ายคัก คือสิสูนแฮง เพาะว่าเขาได้กิ่นขี้หมา กิ่นขี้หมานี้คือสิเหม็นคัก คือสิเหม็นกะด้อกะเดี้ย คือสิเหม็นคักเติบ