Tones: M = mid, HR = high-rising, H = high, HF = high-falling, LF = low-falling
Isaan | Pronunciation | Tones | Thai | English/Notes | #occ |
---|---|---|---|---|---|
ต่าง | ta:ŋ | H | ต่าง | 1. to differ 2. foreign |
7/4 |
Link to overview page
Link to dictionary
Basic vocabulary — page 07 — Series B, pictures 09-11: noodle soup, chicken, pork, chili
นี้คืออี่หยัง นี้คือกวยเตียว
กวยเตียวอี่หยัง กวยเตียวไก่
กวยเตียวไก่มีจักถ้วย กวยเตียวมีถ้วยเดียว
กวยเตียวถ้วยใหญ่บ่ บ่ กวยเตียวถ้วยบ่ใหญ่ กวยเตียวถ้วยพอดี
ในถ้วยมีกวยเตียวไก่หลายบ่ มีหลายอยู่ มีเกียบเต็มถ้วย
10
นี้คืออี่หยัง นี้คือกวยเตียว
กวยเตียวอี่หยัง กวยเตียวหมู
กวยเตียวหมูกับกวยเตียวไก่มันต่างกันบ่ กะต่างกันอยู่ แต่บ่ต่างกันหลาย กวยเตียวไก่กะสิใส่ไก่ กวยเตียวหมูกะสิใส่หมู
11
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังปุงกวยเตียว
เป็นหญังเขาคือปุงกวยเตียว เขาอาดสิกินลดซาดที่เขาอยากกินกะได้
เขาใส่อี่หยังลงไปในกวยเตียว ตอนนี้เขาใส่บักพิกลงไปในกวยเตียว
เป็นหญังเขาคือใส่บักพิกลงไปในกวยเตียว เขาอาดสิกินเผ็ดๆ เขากะเลยใส่บักพิกลงไปในกวยเตียวกะได้
เขาใซ้อี่หยังตักบักพิก เขาใซ้ซ้อนตักบักพิกแล้ว[เอา]มาใส่ในถ้วยกวยเตียว
เขาใส่บักพิกหลายบ่ บ่ลู้คือกันว่าเขาใส่บักพิกหลายบ่ อาดสิใส่หลายกะได้
Basic vocabulary — Page 23 — Series B, pictures 16-17: spade, to dig
อันนี้คืออี่หยัง อันนี้เป็นพั้ว
พั้วนี้เอาไว้ถ้าเฮ็ดหญัง พั้วนี้กะใซ้ได้หลายอย่าง เอาไว้ไปตักดิน ตักปุย ตักอี่หยังกะได้ที่เฮาสิสามาดเอามันไปตักได้
พั้วเฮ็ดมาจากอี่หยัง กะเฮ็ดมาจากเหล็ก หลือว่าเหล็กเปๆ
พั้วนี้ค้ายๆ กับบักจกคือกัน แต่ว่ามันก่นบ่ได้ แต่ว่าสามาดซ้วนได้หลือว่าตักขึ้นมาได้
มันกะสิต่างจากบักจกหน่อยหนึ่ง ขั้นบักจกกะสามาดขุดได้ ก่นได้ ตักขึ้นมากะได้ แต่อันนี้เอาไว้ถ้าตักขึ้นมา ซ้วนขึ้นมาซื่อๆ ก่นกะก่นได้ ก่นได้หน่อยเดียว บ่สามาดก่นได้ลึก
17
เขากำลังเฮ็ดหญัง กะมีพุซายพุหนึ่ง เขากำลังใซ้พั้วอันหนึ่งนี้หละ กำลังจับพั้ว แล้วกะตักดิน อาดสิซ้วนดินขึ้นมา หลือว่าตักดินขึ้นมาจากในหลุมกะได้
แล้วเขาไปตักดินหลือว่าไปเฮ็ดอี่หยังอยู่หั้น เขากะอาดสิเฮ็ดปูกผัก หลือว่าเฮ็ดสวนนั้นสวนนี้ ปูกอันนั้นปูกอันนี้ เขากะเลยใซ้พั้วอันนี้ไปตักดิน หลือว่าไปพวนดินกะได้
Basic vocabulary — page 17 — Series B, pictures 13-15: notebook, to charge
นี้คืออี่หยัง นี้คือโน่ดบุ่ก เป็นโน่ดบุ่ก เอาไว้ใซ้งาน ค้ายๆ กับค็อมพิวเต้อ แต่ว่าอันนี้เป็นโน่ดบุ่ก สามาดพกพาได้ สามาดถือไปใสกะได้
สิต่างจากค็อมพิวเต้อ แต่ว่าใซ้งานค้ายๆ กับค็อมพิวเต้อ คือๆ กับค็อมพิวเต้อนั้นหละ แต่อันนี้สามาดถือไปใซ้งานทางอื่นได้ สามาดเคื้อนที้ได้
แต่ว่าค็อมพิวเต้อบ่สามาดเคื้อนที้ได้ ค็อมพิวเต้อเอาไว้แต่ไว้บ้าน หลือเอาไว้หม้องแห่งงานซื่อๆ บ่สามาดถือไปนำได้
ส่วนปะกอบของโน่ดบุ่กนี้ กะสิมีหน้าจอพ้อม มีแป้นพิมพ้อม หลือมีเมาพ้อม แต่ว่าในลูบนี้เฮาแนมบ่เห็นเมาเนาะ
กะสิสามาดใซ้งานได้คือค็อม หลือสามาดใซ้งานค้ายๆ กับค็อมพิวเต้อได้คือกันทุกอย่าง
โน่ดบุ่กอันนี้สามาดใซ้งาน หลือเฮ็ดได้คือกันกับค็อมพิวเต้อ คือกันทุกอย่าง
โน่ดบุ่กอันนี้มีลาคาแพงบ่ กะแพงอยู่ กะแพงคือกัน แพงคัก
แต่ว่า กะแล้วแต่ยี่ห้อ แล้วแต่ลุ้นของมัน ลุ้นแพงกะแพง ลุ้นถืกกะถืก ขั้นลุ้นแพงหลาย กะสามาดใซ้งานได้โดน ขั้นลุ้นถืกหลาย กะสามาดใซ้งานได้แป่บเดียว หลือสามาดใซ้งานได้บ่โดนนั้นหละ
14
เขากำลังเฮ็ดหญัง เขากำลังเหล้นโน่ดบุ่ก เขากำลังใซ้งานโน่ดบุ่กอยู่
เขาเหล้นโน่ดบุ่กเฮ็ดหญัง อันนี้กะบ่ฮู้คือกัน จักว่าเขาเฮ็ดงาน หลือเหล้นเกม หลือเฮ็ดอี่หยังกะบ่ฮู้ แต่ว่า ฮู้แต่ว่าเขาใซ้งานโน่ดบุ่กนี้อยู่ เขากำลังเหล้นโน่ดบุ่กนี้อยู่
15
เกิดอี่หยังกับโน่ดบุ่กอันนี้ กะบ่ได้เกิดอี่หยังขึ้น กะฮู้แต่ว่าเขากำลังซ่าดแบ็ดอยู่ ซ่าดแบ็ดโน่ดบุ่กอันนี้อยู่
เป็นหญังเขาคือซ่าดแบ็ด โน่ดบุ่กอันนี้อาดสิแบ็ดเบิด หลือบ่มีแบ็ดเตอลี้แล้วกะได้ เขากะเลยซ่าดแบ็ด เพื่อที่สิสามาดใซ้งานได้
ขั้นโน่ดบุ่กอันนี้บ่มีแบ็ดเตอลี้ หลือบ่มีแบ็ด กะบ่สามาดเหล้นได้ หลือบ่สามาดใซ้งานได้
เพาะสะนั้นแล้ว ขั้นสิเหล้นโน่ดบุ่กอันนี้ โน่ดบุ่กอันนี้ต้องมีแบ็ด หลือมีแบ็ดเตอลี้
ขั้นโน่ดบุ่กอันนี้บ่มีแบ็ดเตอลี้ เฮากะต้องซ่าดแบ็ด ซ่าดแบ็ดกับไฟฟ้า หลือมีปั่กไฟเซี้ยมจากโน่ดบุ่กกับปั่กไฟของเฮา หลือปั่กไฟอยู่บ้าน
BCF01 Greetings and leave takings (informal) — Description
— เฮ้ย มึงมาแต่ใส
— มึงมาเฮ็ดหญัง
— มึงสิไปใส
พุซายกะสิได้ฮ้องถามปะมานนี้ พุหญิงได้ญินแล้ว กะสิได้ตอบกับไปว่า
— มาตะหลาด
— มาเฮ็ดทุละ
— มาหาแม่
— มาหาพ่อ
— สิไปบ้าน
— สิไปโลงบาน
— สิไปนั้น สิไปนี้ แล้วแต่
เฮาสามาดตอบกับไปได้ เขาถามอี่หยังเฮามา เฮากะตอบไปแบบนั้น
หลือคำเว้าที่เขาถามเฮามา เฮาสามาดถามเขากะได้อีกคือกัน เขาถามเฮาว่า เฮาสิไปใส เฮามาหญัง เฮามาเฮ็ดหญัง เฮากะสามาดถามเขาไปได้คือกันว่า มึงมาหญัง มึงมาเฮ็ดหญัง มึงสิไปใส มึงมาแต่ใส ขั้นเขาได้ญิน เขากะสิตอบเฮาว่าจั่งซั้นว่าจั่งซี้คือกัน
พอเด็กน้อยสองคนนี้ได้เว้ากันโดนเติบ ได้พ้อกันโดนเติบ เขากะสิได้จากกัน พุหญิงกะสิไปทางหนึ่ง พุซายกะสิไปอีกทางหนึ่ง พุหญิงกะเลยเว้าขึ้นว่า
— เออๆ กูฟ้าว กูสิฟ้าวไปหาแม่กู กูไปก่อนเด้อ
พอพุซายได้ญินแล้ว พุซายกะเลยเว้าขึ้นว่า
— เออๆ กูกะฟ้าวคือกัน กูกะสิฟ้าวไปเฮ็ดทุละคือกัน ส่ำนี้หละ ไบบ่าย
พอเว้ากันเส็ด สองคนนี้กะได้จากกัน กะได้ต่างคนต่างไป
กานเว้าของเด็กน้อยของคนอี่สาน เป็นคำเว้าที่บ่สุพาบ แต่มันกะเป็นวัดทะนะทัม หลือคำเว้าคำจาของเด็กน้อยของคนอี่สาน เป็นคำเว้า กูๆ มึงๆ เป็นคำเว้าที่บ่สุพาบ บ่ม่วน บ่ไพเลาะ แต่คำเว้านี้กะสามาดเว้ากับหมู่ เว้ากับพวก เว้ากับน้อง เว้ากับคนที่เฮาฮู้จักในวัยเดียวกัน เฮาบ่สามาดเว้ากับพุใหญ่หลือคนที่มีอายุกว่าเฮาได้