Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
របស់របរ	rɔbɑh rɔbɑɑ	1. things, objects 2. belongings, possessions	14/8

Link to overview page
Link to dictionary

Post Office (Sakanan) — 04

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ៤ បុរសម្នាក់នោះ គាត់បានដើរមកដល់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់ទទួលបានសំបុត្រពីនារីដែលជាមិត្តភក្តិរបស់គាត់ហើយ គាត់ក៏បានកាន់សំបុត្រនោះដើរមកកាន់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍។ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះគឺគាត់កំពុងតែដើរមក អញ្ចឹងគាត់ដើរមកដោយដៃឆ្វេងរបស់គាត់កាន់សំបុត្ររបស់នារីម្នាក់នោះ ហើយដៃស្ដាំរបស់គាត់គឺកាន់សៀវភៅ ដែលយើងឃើញសៀវភៅរបស់គាត់មានច្រើនក្បាល មានច្រើនក្បាល មានប្រាំក្បាល។ អញ្ចឹងសៀវភៅដែលគាត់កាន់មានបួនក្បាល ហើយគាត់កាន់សំបុត្រមួយច្បាប់ផងដែរ ហើយដើរមកកាន់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ នៅក្បែរគាត់គឺយើងឃើញមានខ្លោងទ្វារការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដែលទ្វារនោះកំពុងតែបើក អញ្ចឹងបានន័យថាការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺបើកទ្វារ ដើម្បីរង់ចាំស្វាគមន៍អតិថិជនចូលទៅផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ផ្ញើសំបុត្រ ឬក៏ផ្ញើអីវ៉ាន់ផ្សេងៗ។ ដោយយើងឃើញនៅខាងលើខ្លោងទ្វារនោះ យើងឃើញមានសរសេរដាក់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ផងដែរ ហើយនៅខាងក្នុងគឺជាបញ្ជរសម្រាប់ទទួលអីវ៉ាន់ ឬក៏ទទួលសម្ភារៈផ្សេងៗដែលយើងចង់ផ្ញើ។ អញ្ចឹងយើងចូលទៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ដោយទៅរកបញ្ជរផ្សេងៗដែលគេចាំទទួលអីវ៉ាន់។

Coffee And Soft Drink (Sakanan) — 06

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ៦ បន្ទាប់ពីទទួលការកុម្ម៉ង់ពីអតិថិជនហើយ បុរសដែលជាម្ចាស់ហាង ឬក៏បុរសដែលជាអ្នកបម្រើនោះ គាត់បានដើរទៅយកអ្វីដែលភ្ញៀវគាត់បានកុម្ម៉ង់ អញ្ចឹងយើងឃើញគាត់ដើរត្រលប់មកវិញ ដោយដៃរបស់គាត់ទាំងពីរ គឺទ្រនូវថាសមួយ។ អញ្ចឹងដោយសារតែភ្ញៀវបានកុម្ម៉ង់ច្រើន ដែលមានដូចជាកាហ្វេ មានដូចជាទឹកក្រូច មានដូចជាកែវទឹកកកផងដែរ ដូច្នេះ គាត់កាន់អត់អស់ទេ ដៃគាត់តែពីរ គាត់មានដៃតែពីរ អញ្ចឹងគាត់កាន់ទាំងអស់អត់អស់ទេ ដូច្នេះគាត់ប្រើប្រាស់ថាស។ ដែលយើងឃើញគាត់កាន់ថាស ថាសគឺជាបន្ទះធំមួយ ដែលធ្វើអំពីដែក ឬក៏ធ្វើអំពីជ័រ ដែលអាចធ្វើឲ្យយើងដាក់បានរបស់របរច្រើន ដែលវាមានរាងសំប៉ែត ហើយធំ អាចមានរាងជ្រុង ឬក៏មានរាងមូល ទៅតាមប្រភេទរបស់វា។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញអ្នកបម្រើម្នាក់នោះ គាត់កាន់ថាសមូលមួយ ហើយគាត់ដាក់កាហ្វេ ដាក់កែវទឹកកក និងដាក់ទឹកក្រូចមួយកំប៉ុង ទៅលើថាសនោះ និងកាន់យកមកឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់។ អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់កាន់អត់អស់ គាត់កាន់អត់អស់ គាត់ប្រើប្រាស់ថាសជំនួស។ អញ្ចឹងគាត់យកថាសមកដាក់ទឹកក្រូច និងកាហ្វេនោះ ជំនួសឲ្យការកាន់ដោយដៃវិញ ព្រោះដើម្បីឲ្យកាន់បានម្ដងទាំងអស់តែម្ដង។

Post Office (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ រូបភាពទី ១២ គាត់ក៏បានបត់ក្រដាសឡាំងរបស់គាត់ឲ្យទៅជារាងប្រអប់មួយ អញ្ចឹងដោយសារតែឡាំងក្រដាសអម្បាញ់មិញគឺអត់ទាន់មានបត់ចេញជារូបរាងប្រអប់ទេ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែយកឡាំងក្រដាសនោះមកបត់ចេញជារាងប្រអប់មួយដើម្បីដាក់សៀវភៅ អញ្ចឹងដោយសារតែនៅលើតុ នៅលើតុគឺមានស្កុត ក៏ដូចជាមានកាវសម្រាប់បិទហើយ ដូច្នេះគាត់គ្រាន់តែយកឡាំងក្រដាសរបស់គាត់មកបត់ជ្រុងៗឲ្យចេញជារាងប្រអប់ ហើយលើកជ្រុងៗរបស់ឡាំងក្រដាសនោះឡើងផ្គុំចូលគ្នា បន្ទាប់មកគាត់យកស្កុតមកបិទជាការស្រេច អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គាត់កំពុងតែផ្គុំឡាំងក្រដាសនោះឲ្យចេញជារាងប្រអប់មួយ ដើម្បីដាក់សៀវភៅចូលទៅខាងក្នុង ដោយគាត់ប្រើប្រាស់ស្កុតដើម្បីបិទ ឬក៏ប្រើប្រាស់កាវដើម្បីបិទឲ្យវាជាប់គ្នា អញ្ចឹងដោយសារតែនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គេអត់ដឹងទំហំសម្ភារៈ ឬក៏ទំហំរបស់របរដែលយើងចង់ផ្ញើ ដូច្នេះគឺគេអត់លក់ជាប្រអប់នោះទេ គឺគេលក់ជាក្រដាសឡាំងតែម្ដង ដើម្បីឲ្យយើងបត់ខ្លួនឯង ព្រោះដើម្បីឲ្យយើងប៉ាន់ស្មានថាតើទំហំប៉ុណ្ណា ត្រឹមត្រូវជាមួយនឹងទំហំរបស់សម្ភារៈរបស់យើង អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកំពុងតែបត់ឡាំងក្រដាសនោះឲ្យចេញជាប្រអប់មួយ ដើម្បីដាក់សៀវភៅចូលទៅខាងក្នុង ដោយគាត់ប្រើប្រាស់ស្កុត ឬក៏កាវ ដើម្បី ដើម្បីបិទឡាំងក្រដាសនោះឲ្យជាប់គ្នា។

Post Office (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ រូបភាពទី ៥ គឺនៅក្នុងកន្លែងមួយចំនួនដែលទំនើប បានន័យថាការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ខ្លះ ដោយសារតែមានភ្ញៀវចូលច្រើនពេក អញ្ចឹងមានភ្ញៀវចូលច្រើន ដូច្នេះគឺមានប្រអប់ដើម្បីចុចចាប់លេខ អញ្ចឹងដោយសារតែភ្ញៀវច្រើន ហើយត្រូវឲ្យប្រាកដថាអ្នកមកមុនទទួលបានសេវាមុន បានន័យថាអ្នកមកមុន គាត់អាចផ្ញើរបស់របរបានមុន អញ្ចឹងគេត្រូវចាប់លេខ ដោយគេអត់ចាំបាច់តម្រង់ជួរគ្នាទេ ដោយសារតែមានមនុស្សច្រើន ដូច្នេះយើងអាចអង្គុយនៅលើកៅអីបាន ដោយ[គេ/យើង]គ្រាន់តែទៅចុចយកលេខ ហើយយើងអាចចូលទៅកន្លែងដែលយើងផ្ញើ នៅពេលដែលគេហៅលេខរបស់យើង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញមានម៉ាស៊ីនចុចលេខមួយ ម៉ាស៊ីនចុចលេខ ដែលយើងឃើញមានប្រដាប់ចុច ឬក៏ប៊ូតុងពណ៌បៃតង ដែលនៅលើម៉ាស៊ីននោះ អញ្ចឹងយើងគ្រាន់តែយកម្រាមដៃរបស់យើងចុចទៅលើប៊ូតុងពណ៌បៃតងនោះ នោះលេខនឹងចេញមកឲ្យយើងមិនខាន។ ដោយសារតែមានមនុស្សច្រើននៅក្នុងថ្ងៃនេះ ដូច្នេះនៅពេលដែលបុរសម្នាក់នោះ គាត់ចុចទៅលើប៊ូតុងចាប់លេខ គឺយើងឃើញលេខរៀងរបស់គាត់គឺលេខរៀងទី ៦២ អញ្ចឹងគាត់បានចាប់យកលេខរៀងទី ៦២ ដោយសារតែគាត់មកដល់ការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នេះ គឺជាមនុស្សទី ៦២ ដែលបានមកដល់នៅក្នុងថ្ងៃនេះ។ ដូច្នេះការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺរវល់ខ្លាំង ដោយមានមនុស្សមកច្រើន អញ្ចឹងពេលខ្លះ ទៅកន្លែងខ្លះ គឺយើងអត់ចាប់លេខទេ គឺយើងឈរតម្រង់ជួរ ក៏ប៉ុន្តែកន្លែងខ្លះទៀត គឺយើងអត់តម្រង់ជួរទេ បានន័យថាយើងគ្រាន់តែចាប់លេខ ហើយយើងអាចមកអង្គុយនៅលើកៅអីផ្សេងៗបាន ដោយយើងអត់ចាំបាច់ឈរតម្រង់ជួរទេ ព្រោះយើងមានលេខ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងដល់លេខរៀង គេនឹងហៅយើងឲ្យចូលទៅកន្លែងផ្ញើតែម្ដង។

Post Office (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញ បុរសម្នាក់នោះ ដោយសារតែគាត់កាន់លេខរៀងទី ៦២ អញ្ចឹងនៅពេលដែលដល់លេខរៀងទី ៦២ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏ដើរចូលទៅបញ្ជរ B អញ្ចឹងយើងឃើញនៅក្បែរបញ្ជរនោះគឺមានផ្ទាំងលេខរៀង ដែលយើងឃើញលេខ ៦២ របស់បុរសដែលពាក់អាវខៀវហ្នឹង គឺនៅបញ្ជរអក្សរ B ដូច្នេះបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានកាន់សៀវភៅរបស់គាត់ ដើម្បីទៅបញ្ជរអក្សរ B ដែលយើងឃើញអក្សរ A និងអក្សរ B គឺនៅជាប់គ្នា បានន័យថាបញ្ជរអក្សរ A និងបញ្ជរអក្សរ B គឺនៅជាមួយគ្នាតែម្ដង គឺនៅជាប់គ្នា ដូច្នេះយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ គាត់កំពុងតែឈរនៅបញ្ជរអក្សរ A ដើម្បីផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ដើម្បីទទួលរបស់របរដែលគេផ្ញើមក។ អញ្ចឹងដោយសារតែការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺមានអតិថិជនច្រើន ដូច្នេះយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលពាក់អាវស ខោស គាត់កំពុងតែឈរនៅខាងមុខបញ្ជរអក្សរ A ដើម្បីរង់ចាំទទួលសេវាកម្ម គាត់អាចមកទីនេះដើម្បីទទួលយករបស់ ឬក៏ទទួលយកបញ្ញើពីមិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ពីក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ដែលផ្ញើមក ឬក៏គាត់អាចយករបស់របរទៅផ្ញើទៅក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ឬក៏មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ដែលនៅខាងក្រៅ ឬក៏ដែលនៅឆ្ងាយពីគាត់ ដូច្នេះដោយសារតែលេខរៀងរបស់គាត់គឺត្រូវមកបញ្ជរអក្សរ A ដូច្នេះគាត់ក៏មក ដើរមក តម្រង់មកអក្សរ A ប៉ុន្តែដោយសារតែក្មេងប្រុសដែលមានវ័យ ១៩ ឆ្នាំម្នាក់នេះ លេខរៀងទី ៦២ ហើយលេខរៀងទី ៦២ គឺគេបង្ហាញឲ្យមកបញ្ជរអក្សរ B ដូច្នេះគាត់ក៏បានកាន់សៀវភៅនិងសំបុត្ររបស់គាត់ដើរមកកាន់បញ្ជរអក្សរ B ដោយយើងឃើញនៅក្នុងបញ្ជរអក្សរ B យើងឃើញមានបុរសម្នាក់ ដែលជាបុគ្គលិកបម្រើការនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នោះ គឺគាត់កំពុងតែអង្គុយដើម្បីរង់ចាំអតិថិជន។ អញ្ចឹងគាត់អង្គុយនៅក្នុងនោះដោយស្លៀកសម្លៀកបំពាក់ឯកសណ្ឋាន អញ្ចឹងគាត់ស្លៀកឯកសណ្ឋានជាអ្នកធ្វើការនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីទទួលបញ្ញើពីអតិថិជន ហើយយើងឃើញនៅក្បែរគាត់គឺមានតុដាក់សម្ភារៈជាច្រើន បានន័យថាគាត់មានឯកសារជាច្រើននៅក្នុងបញ្ជររបស់គាត់ ដែលគាត់ទទួលបញ្ញើ ដូច្នេះគាត់កំពុងតែអង្គុយដើម្បីផ្ដល់សេវាកម្មទៅឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់ ដែលចង់ផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ចង់មកទទួលរបស់របរដែលគេបានផ្ញើ។

Post Office (Sakanan) — 06

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ៦ យើងឃើញបន្ទាប់ពីគាត់ចាប់លេខហើយ យើងឃើញមានផ្ទាំងមួយ មានផ្ទាំងមួយសម្រាប់លោតលេខ អញ្ចឹងផ្ទាំងមួយនេះ គឺជាផ្ទាំងសម្រាប់លោតលេខដែលបញ្ជាក់ថា តើលេខរៀងទីប៉ុន្មានទៅបញ្ជរមួយណា ដោយយើងឃើញបញ្ជរនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺមានច្រើន បានន័យថាមានច្រើន ដោយសារតែបញ្ជរនោះគឺរង់ចាំទទួលបម្រើអតិថិជន ព្រោះតែអតិថិជនច្រើន ដូច្នេះនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺគេត្រូវប្រើប្រាស់ អតិថិជនប្រើប្រាស់បញ្ជរច្រើនដែរ ដើម្បីទទួលស្វាគមន៍ និងបម្រើសេវាដល់អតិថិជន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៦ នេះ យើងឃើញផ្ទាំង ឬក៏ផ្ទាំងមួយ ដែលបញ្ជាក់ ដែលលោតលេខអំពីថាលេខរៀងទីប៉ុន្មាន ទៅបញ្ជរមួយណា ដែលយើងឃើញនៅលើគេ នៅលើគេគឺលេខរៀងទី ៥៩ ទៅបញ្ជរអក្សរ A អញ្ចឹងបានន័យថាអ្នកណាដែលមាន អ្នកណាដែលចុចបានលេខរៀងទី ៦៩ ៥៩ អញ្ចឹងអ្នកណាដែលចុចបានលេខ ៥៩ គឺយើងត្រូវដើរទៅបញ្ជរ A បញ្ជរអក្សរ A ដើម្បីផ្ញើរបស់របរ ឬក៏ដើម្បីទទួលសេវាកម្មពីការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដោយយើងអត់ត្រូវខុសបញ្ជរទេ យើងអត់ត្រូវទៅខុសបញ្ជរទេ ដោយសារតែពេលខ្លះបញ្ជរគឺរវល់ទាំងអស់ ដូច្នេះយើងទៅតែបញ្ជរណាដែលទំនេរតែប៉ុណ្ណោះ។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលបញ្ជរណាទំនេរ គេនឹងចុចលេខរៀងមួយ គេនឹងប្ដូរលេខរៀង ដើម្បីឲ្យអតិថិជនទៅបញ្ជរមួយនោះ អញ្ចឹងដោយសារតែបញ្ជរអក្សរ A គឺទំនេរ ដូច្នេះលេខរៀងទី ៥៩ ត្រូវទៅបញ្ជរអក្សរ A។ បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញលេខរៀងទី ៦០ គឺត្រូវទៅបញ្ជរអក្សរ B អញ្ចឹងដោយសារតែបញ្ជរយើងមានច្រើន ដូច្នេះយើងអាចបម្រើសេវាអតិថិជនហ្នឹងបានច្រើននាក់ដែរ នៅក្នុងមួយដងៗ ដោយសារតែយើងមានបញ្ជរ A បញ្ជរ B ផងដែរ ដែលភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាយើងប្រើប្រាស់បញ្ជរ ក បញ្ជរ ខ បញ្ជរ គ ដោយសារតែអក្សរ ក អក្សរ ខ អក្សរ គ គឺជាព្យញ្ជនៈនៅក្នុងភាសាខ្មែរនៅក្នុងអក្សរខ្មែរ ដូច្នេះភាគច្រើននៅក្នុងការបម្រើសេវាកម្មនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺយើងប្រើប្រាស់អក្សរខ្មែរ ដូចជាអក្សរ ក អក្សរ ខ អក្សរ គ។ ដែលយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺនៅក្រោមគេ គឺលេខរៀងទី ៦១ គឺគេត្រូវឲ្យទៅបញ្ជរអក្សរ A អញ្ចឹងដោយសារតែលេខរៀងទី ៥៩ ដោយសារលេខរៀងទី ៥៩ គាត់បានបញ្ចប់ការប្រើប្រាស់សេវារបស់គាត់នៅបញ្ជរអក្សរ A ហើយ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់ទំនេរ អញ្ចឹងគេចុចលេខរៀងបន្តទៀត អញ្ចឹងដោយសារតែលេខរៀងទី ៦០ ទៅដល់បញ្ជរ B ដូច្នេះយើងឆ្លងទៅដល់លេខរៀងទី ៦១ តែម្ដង គឺត្រូវទៅបញ្ជរអក្សរ A ដដែល។

Getting Up (Sakanan) — 01

នៅក្នុងរូបភាពទី ១ បាទ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញថាមាននារីម្នាក់ ឬក៏ស្ត្រីម្នាក់ បាទ គាត់អាយុប្រហែលជា ២៥ ឆ្នាំ អញ្ចឹងគាត់កំពុងតែគេងនៅលើគ្រែមួយ បាទ នារីម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែគេង ដោយយើងឃើញថាគាត់គេងដោយពាក់អាវដៃវែងពណ៌លឿង បាទ គាត់ពាក់អាវដៃវែងពណ៌លឿង គឺជាឈុតគេងរបស់គាត់ គាត់គេងនៅលើគ្រែមួយ ដែលនៅលើគ្រែនោះគឺមានពូក មានខ្នើយ និងមានភួយ។ អញ្ចឹងគាត់គេងដោយកើយនៅលើខ្នើយរបស់គាត់ ដោយដៃរបស់គាត់ដាក់កាន់ទៅលើខ្នើយដែរ គឺគាត់គេងផ្អៀងចំហៀង អញ្ចឹងគាត់គេងផ្អៀង បាទ ហើយគាត់ដណ្ដប់ភួយ បាទ អញ្ចឹងគាត់គេងផ្អៀងចំហៀងដោយដណ្ដប់ភួយនៅលើគ្រែរបស់គាត់ ដែលនៅជិតគ្រែរបស់គាត់ ឬក៏នៅខាងក្រោយខ្នងគាត់ យើងឃើញថា មានបង្អួចមួយ អញ្ចឹងគាត់គេងនៅក្នុងបន្ទប់គេងរបស់គាត់ ដោយបន្ទប់គេងរបស់គាត់ គឺមានបង្អួចមួយ ដែលបង្អួចនោះគឺជាបង្អួចកញ្ចក់ ប៉ុន្តែបង្អួចនោះគឺត្រូវបានបិទ ហើយនៅបង្អួចនោះគឺមានវាំងននចំនួន ២ អញ្ចឹងគាត់គេងដោយបិទបង្អួច ព្រោះថាជាទូទៅនៅពេលយប់ គឺយើងតែងតែគេងដោយបិទបង្អួច បិទទ្វារជានិច្ច ព្រោះដើម្បីការពារខ្លាចមានមនុស្សអាក្រក់ ឬក៏ចោរ ចូលលួចទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យើង ដូច្នេះហើយបង្អួចកញ្ចក់ គឺត្រូវតែបិទ ហើយដើម្បីឲ្យមានអាកាសធាតុល្អនៅក្នុងបន្ទប់ ឬក៏ត្រជាក់ កុំឲ្យស្អុះស្អាប់ យើងត្រូវប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីនត្រជាក់ ឬក៏កង្ហារ ដូច្នេះយើងមិនត្រូវការខ្យល់អាកាសពីខាងក្រៅនោះទេនៅពេលយប់ ព្រោះប្រសិនបើយើងគេងបើកបង្អួច វាអាចនឹងមានគ្រោះថ្នាក់ ឬក៏បាត់បង់ទ្រព្យសម្បត្តិរបស់យើង ដោយសារមានមនុស្សអាក្រក់ចូលនៅក្នុងបង្អួចរបស់យើង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺនារីម្នាក់នោះ គេងដោយបិទបង្អួចកញ្ចក់។ អញ្ចឹងកញ្ចក់អាចធ្វើឲ្យមានពន្លឺឆ្លងកាត់បាន ដូច្នេះ បើគាត់បិទកញ្ចក់ ទោះបីជាគាត់បិទកញ្ចក់ក៏ដោយ ក៏ពន្លឺនៅតែអាចឆ្លងកាត់ចូលបន្ទប់របស់គាត់បានដូច្នេះដែរ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់បើកបង្អួច គាត់បិទបង្អួច ហើយនិងគាត់បើកវាំងនន គឺបានន័យថានៅពេលព្រឹក គឺនឹងភ្លឺបន្ទប់គាត់ ព្រោះ[ព្រះអាទិត្យ] ពន្លឺព្រះអាទិត្យនឹងចាំងចូលបន្ទប់គាត់ជាក់ជាមិនខាន។ អញ្ចឹងគាត់គេងដោយបិទបង្អួចកញ្ចក់ ប៉ុន្តែបើកវាំងនន ហើយនៅក្បែរគ្រែរបស់គាត់នោះវិញ គឺមានតុចំនួនមួយ អញ្ចឹងកូនតុតូចមួយ បាទ កូនតុនោះគឺមានថតចំនួនមួយផងដែរ អញ្ចឹងតុគាត់នោះ គាត់ តុតូច ហើយមានថតតុមួយ ដែលថតតុនោះ គឺគេប្រើប្រាស់សម្រាប់ដាក់របស់របរបន្តិចបន្តួច ដូចជាទូរស័ព្ទដៃ ឬក៏ឆ្នាំងសាកទូរស័ព្ទ ឬក៏កូនសៀវភៅនានា អញ្ចឹងគេអាចដាក់នៅក្នុងថតតុនោះបាន បាទ ហើយនៅលើតុនោះ បាទ នៅលើតុនោះ គឺមាននាឡិកាឌីជីថលមួយ អញ្ចឹងនាឡិកាឌីជីថលនេះ គឺជានាឡិកាមួយសម្រាប់ឲ្យគាត់មើលម៉ោងបាន អញ្ចឹងគាត់ដាក់នាឡិកានៅលើតុក្បែរគ្រែគេងរបស់គាត់ ដោយនាឡិកានោះ គាត់ដាក់ឲ្យកំណត់ម៉ោងរោទ៍ទៀតផង បាទ នៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា នាឡិកាកំពុងតែរោទ៍នៅម៉ោង ៧ ព្រឹក។ អញ្ចឹងបានន័យថា នារីម្នាក់នោះ គាត់ដាក់កំណត់ឲ្យនាឡិការោទ៍ម៉ោង ៧ ព្រឹក ដើម្បីដាស់គាត់ឲ្យភ្ញាក់ បាទ ជាទូទៅយើងនឹងប្រើប្រាស់នាឡិការោទ៍ដើម្បីកំណត់ដាស់ឲ្យយើងភ្ញាក់ពីគេង។

Post Office (Sakanan) — 08

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៨ រូបភាពទី ៨ គឺការផ្ញើរបស់របរនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបែងចែកចេញជាពីរ គឺការផ្ញើរបស់របរជាសំបុត្រ ការផ្ញើសំបុត្រផ្សេង និងការផ្ញើរបស់របរជាអីវ៉ាន់ផ្សេង ដោយសារតែសំបុត្រគឺយើងត្រូវយកសំបុត្រនោះទៅបិទតែមសិន អញ្ចឹងយើងបិទតែមប្រៃសណីយ៍សិន ជាមុនសិន មុននឹងយើងអាចយកទៅផ្ញើបាន ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺយើងឃើញក្មេងប្រុសម្នាក់ហ្នឹង គាត់ក៏បានយកសំបុត្ររបស់នារីម្នាក់ ដែលផ្ញើតាមគាត់មកប្រៃសណីយ៍ហ្នឹង យកទៅបិទតែម អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងមានតែមជាច្រើនប្រភេទទៅតាមតម្លៃ និងទៅតាមអ្វីដែលយើងចង់ផ្ញើ ដោយតែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ៥០០ រៀល តែមខ្លះមានតម្លៃ ១០០០ រៀល អញ្ចឹងទៅតាមប្រភេទតែមនិងទៅតាមគោលដៅដែលគេត្រូវផ្ញើ។ ដូច្នេះប្រសិនបើគេផ្ញើជិត គឺយើងអាចបិទតែម ១០០ រៀល ឬក៏ ៥០០ រៀល ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងត្រូវផ្ញើទៅឆ្ងាយ សំបុត្រនេះត្រូវផ្ញើទៅប្រទេសឆ្ងាយ ឬក៏ផ្ញើទៅកន្លែងឆ្ងាយ គឺគេអាចបិទតែម ១០០០ រៀល ឬក៏គេអាចបិទតែមទាំងអស់តែម្ដង គឺពេលខ្លះ គឺគេបិទតែមប្រៃសណីយ៍ទាំងអស់តែម្ដង គឺបិទទាំងតែម ១០០ រៀល បិទទាំងតែម ៥០០ រៀល ក៏ដូចជាបិទទាំងតែម ១០០០ រៀលជាមួយនឹងគ្នាតែម្ដង បានន័យថាគេបិទតែមចំនួនបី ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងឃើញគាត់បិទតែមចំនួនមួយតែប៉ុណ្ណោះ អញ្ចឹងគាត់យកតែមមកបិទទៅលើស្រោមសំបុត្ររបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែគាត់អត់បិទឲ្យចំតួអក្សរនោះទេ ដោយសារតែលើសំបុត្រនេះយើងឃើញមានអក្សរ ដើម្បីសរសេរឈ្មោះអ្នកទទួលសំបុត្រនោះ ក៏ដូចជាអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលសំបុត្រ អញ្ចឹងដើម្បីផ្ញើសំបុត្រ យើងត្រូវសរសេរឈ្មោះនិងអាសយដ្ឋានរបស់អ្នកទទួលឲ្យបានច្បាស់លាស់ ដើម្បីងាយស្រួលឲ្យគេយកសំបុត្រនោះទៅឲ្យអ្នកដែលត្រូវទទួល ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់សរសេរឈ្មោះគាត់ទេ អញ្ចឹងយើងអត់ ប្រសិនបើយើងអត់បញ្ជាក់ពីអាសយដ្ឋាននិងឈ្មោះរបស់គាត់ទេ អ្នករត់សំបុត្រ យើងហៅថាអ្នករត់សំបុត្រ ពិបាកនៅក្នុងការរកអ្នកដែលទទួលសំបុត្រខ្លាំងណាស់ ដោយសារតែអត់មានឈ្មោះនិងអត់មានអាសយដ្ឋានត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពនេះ គាត់កំពុងតែបិទតែមមិនឲ្យចំតួអក្សរ ឬក៏មិនឲ្យចំឈ្មោះអ្នកទទួលនោះទេ ដើម្បីកុំឲ្យបាំង។ បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញគាត់បានវ៉ៃត្រា បោះត្រាទៅលើតែមនោះ អញ្ចឹងក្នុងការបោះត្រាក៏គេមានរបៀបបោះត្រារបស់គេដែរ ដោយយើងឃើញការបោះត្រា គឺយើងត្រូវបោះពាក់កណ្ដាលនៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺត្រូវហៀរមកលើសំបុត្រ ដើម្បីបញ្ជាក់ថាតែមមួយនោះគឺប្រើប្រាស់រួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងយើងអត់អាចយកតែមនោះទៅប្រើប្រាស់ម្ដងទៀតបានទេ អញ្ចឹងជាទូទៅតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងប្រើប្រាស់តែម្ដងតែប៉ុណ្ណោះ ដោយយើងបិទហើយ យើងបោះត្រាពីលើ ដែលត្រាជាទូទៅ ត្រាដែលបោះលើតែមប្រៃសណីយ៍ គឺយើងបោះត្រាមោឃៈ អញ្ចឹងមោឃៈ បានន័យថា យើងប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ បានន័យថាតែមនោះ គឺលែង លែងមានប្រសិទ្ធិភាពប្រើទៀតហើយ នៅពេលដែលយើងប្រើបានម្ដង ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះ ត្រាគឺរាងមូល ត្រារបស់គាត់ដែលកាន់គឺមានរាងមូល ដែលរាងមូលសំប៉ែតនៅខាងក្រោម អញ្ចឹងសំប៉ែតនៅខាងក្រោមគឺគេប្រើជាប្លាស្ទិក ដើម្បីជ្រលក់ពណ៌ ហើយបោះនៅលើក្រដាស ដែលសរសេរជាអក្សរផ្សេងៗ ដូចជាសរសេរជាអក្សរមោឃៈជាដើម ហើយយើងឃើញមានដងកាន់បន្តិច អញ្ចឹងត្រាគឺតែងតែមានដងកាន់ ដើម្បីឲ្យយើងងាយស្រួលកាន់ក្នុងការបោះត្រា ដោយយើងឃើញគាត់ប្រើប្រាស់ម្រាមដៃរបស់គាត់ចាប់កាន់ដងត្រា ហើយបោះត្រាទៅលើតែមជាមួយនឹងសំបុត្រ អញ្ចឹងគាត់បោះអត់ឲ្យចំលើតែមសុទ្ធ ឬក៏ចំលើសំបុត្រសុទ្ធទេ ដោយគាត់ យើងឃើញស្នាមតែមដែលគាត់បោះនោះ គឺមានបន្តិចជាប់នៅពាក់កណ្ដាល ជាប់នៅលើតែម ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគឺជាប់នៅលើសំបុត្រ អញ្ចឹងគឺតែមនោះគឺ យើងបោះត្រានោះគឺ ដើម្បីបញ្ជាក់ថា តែមនោះប្រើប្រាស់លែងបានទៀតហើយ។