Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ពិបាក	piʔbaak	1. difficult {ការទិញអីវ៉ាន់នៅខ្មែររៀងពិបាកបន្តិច = buying things in Cambodia is a bit difficult/not easy} {តែពិបាកត្រង់ ឆាប់ងងុយដេក = the problem is: I’m getting tired easily} 2. sad, poor, miserable 3. to suffer	86/66

Link to overview page
Link to dictionary

Saying “I want X” — Cultural note

នៅហាងទំនិញផ្សេងៗនៅប្រទេសខ្មែរ ពេលដែលភ្ញៀវកំពុងដើរមើលអីវ៉ាន់ អ្នកលក់ច្រើនតែឈរនៅជិត បំណងចាំឆ្លើយសំណួរនៅពេលភ្ញៀវសួរ ប៉ុន្តែ ការដើរតាមភ្ញៀវគ្រប់ជំហានបែបនេះ ធ្វើឲ្យភ្ញៀវពិបាកនឹងដើរមើលទំនិញបានដោយសេរី។

Comparing or contrasting things 1 — Dialogue 2

នៅហាងលក់ខោអាវ
នារី៖ កញ្ញា ជួយមើលអាវពីរនេះតិចមើល។ ម៉េចដែរ?
កញ្ញា៖ ទំហំដូចគ្នា តែអាវនេះដូចរៀងវែងជាងតិច។ នារីឯងពាក់អាវខ្លីទៅ ប្រហែលជាសមជាង។
នារី៖ តែអាវនេះពណ៌ដិតដល់ហើយ ហើយកជិតជាងមួយនេះ។ សង្ស័យតែពិបាកពាក់ជាង។

Making suggestions in which the speaker is included — Dialogue 3

ជិះម៉ូតូតាមផ្លូវ
ផារី៖ វិចិត្រ ឆ្លៀតចូលផ្សារទិញអីវ៉ាន់តិចអី?
វិចិត្រ៖ ចង់ចូលឥឡូវហ្នឹង? យប់ហើយហ្នឹង។ ចាំលើកក្រោយទៅអី?
ផារី៖ ចូលតិចទៅអី។
វិចិត្រ៖ អីចឹង ផារីឯងចូលទៅ ខ្ញុំនៅចាំនៅក្រៅ។ ខ្ជិលផ្ញើម៉ូតូ។
ផារី៖ មិនបាច់អេ៎អីចឹង។ នាំពិបាកវិចិត្រឯង។

Expressing dislikes 2A — Additional dialogue

បូរ៉ា៖ តារា ទៅណាហ្នឹង?
តារា៖ ទៅបណ្ណាល័យ។ ទំនេរអត់? តស់ ទៅអានសៀវភៅជាមួយគ្នា។
បូរ៉ា៖ មុខខ្ញុំនឹងអានសៀវភៅ? ខ្ជិលអា៎។
តារា៖ ថី?
បូរ៉ា៖ មិនមែនថាមិនចូលចិត្តទេ។ ចូលចិត្តអានដែរ តែពិបាកត្រង់ ឆាប់ងងុយដេក។
តារា៖ មកពីមិនទាន់ទម្លាប់។ ទៅអត់?
បូរ៉ា៖ ទៅក៏ទៅ។

Receiving/welcoming visitors and paying visits to others — Cultural notes

នៅខ្មែរ ការទៅលេងផ្ទះនរណាម្នាក់ដោយមិនប្រាប់មុនមិនមែនជាការខុសឆ្គងអ្វីនោះទេ។ ប៉ុន្តែ ដើម្បីកុំឲ្យទៅខក ឬ ពិបាកដល់ម្ចាស់ផ្ទះ គេគួរតែទូរស័ព្ទទៅសួរម្ចាស់ផ្ទះជាមុនសិន។ នៅពេលមានភ្ញៀវមកលេង ម្ចាស់ផ្ទះគួរទទួលដោយលើកទឹកឬភេសជ្ជៈផ្សេងៗមកជូនភ្ញៀវ ប្រសិនបើចំម៉ោងបាយ គួរហៅភ្ញៀវពិសាបាយជាការគួរសម។

Asking for directions 2 — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជា មានអ្នករកស៊ីរត់ម៉ូតូឌុបឬម៉ូតូកង់បីជាច្រើន ព្រោះមិនសូវមានមធ្យោបាយធ្វើដំណើរសាធារណៈដូចជារថភ្លើងឬរថយន្តក្រុងនោះទេ ហើយមានផ្លូវតូចៗជាច្រើន ធ្វើឲ្យពិបាករកទីតាំងនៃទីកន្លែងណាមួយ។ នៅពេលវង្វេងផ្លូវ ភាគច្រើនគេតែងរកមើលអ្នករត់ម៉ូតូឌុបឬម៉ូតូកង់បីឬស៊ីក្លូដែលនៅក្បែរនោះ ដើម្បីសុំឲ្យពួកគាត់ជួយប្រាប់ផ្លូវ ព្រោះពួកគាត់ស្គាល់ផ្លូវច្រើន។

Expressing disappointment at another’s misfortune — Dialogue 2

អំពីការប្រឡងចូលសាកលវិទ្យាល័យ
នារី៖ កញ្ញា ម៉េចហ្នឹង? ធ្វើមុខអីអីចឹង?
កញ្ញា៖ ប្រឡងលើកមុនធ្លាក់បាត់ហើយ។ អត់បានចូលសាលាល្អបណ្ដោយ។
នារី៖ កញ្ញាឯងខំប្រឹងរៀនប៉ុណ្ណឹងហើយធ្លាក់ទៀត! សាលាហ្នឹងអីក៏ពិបាកចូលម៉េះ? មិនដឹងត្រូវខំប៉ុណ្ណាទៀតទេ។ ខ្ញុំស្ដាយជំនួសកញ្ញាឯងម៉ងហើយនៀក។ ហើយកញ្ញាឯងគិតម៉េចទៅអីចឹង?
កញ្ញា៖ អត់ទាន់ដឹងទេនារី។

Consoling someone — Additional dialogue

កុសល៖ ថី? ស្រីពេជ្រ ដូចអត់សប្បាយចិត្ត។
ស្រីពេជ្រ៖ ត្រូវគេស្ដីឲ្យ សប្បាយចិត្តម៉េចកើត?
កុសល៖ បើយើងធ្វើខុស គេស្ដីឲ្យ យើងទទួលយក ហើយកែទៅ។ មានអ្នកណាដែលថាមិនដែលខុស។ បើខុសហើយ អត់មានអ្នកជួយប្រាប់ អាហ្នឹងបានពិបាក។ តែបើគេស្ដីឲ្យអត់មានហេតុផល យើងស្ដាប់ចូលត្រចៀកម្ខាងចេញត្រចៀកម្ខាងទៅ។ កុំខ្វល់ ហើយមិនបាច់យកខួរក្បាលទៅគិត ឬទៅឈឺចាប់ជាមួយទេ។

Expressing cold — Dialogue 2

ដល់រដូវធ្លាក់ខ្យល់
ស្រីពេជ្រ៖ អ៊ូយ រងាអា៎!
មរកត៖ ធ្លាក់ខ្យល់ហើយ។ ងូតទឹកម្ដងៗ រងាសឹងអីហើយ។
ស្រីពេជ្រ៖ ទាល់តែពាក់អាវរងាហើយនៀកខ្ញុំ។
មរកត៖ ស្រីពេជ្រឯងចាញ់រងាអីចឹង ទៅនៅស្រុកក្រៅម៉េចបាន?
ស្រីពេជ្រ៖ បើខ្ញុំទៅ ច្បាស់ជាកកនៅហ្នុងបណ្ដោយ។ ក្ដៅមិនសូវអីទេ តែរងាវិញពិបាកទ្រាំម៉ង។
មរកត៖ ខ្ញុំវិញអត់អី។ បើក្ដៅ បែកញើសស្អុះស្អាប់ធុញថប់ អត់ចូលចិត្តអេ៎។

Requesting and granting permission 2 — Cultural note

ការទិញអីវ៉ាន់នៅខ្មែររៀងពិបាកបន្តិច ព្រោះអ្នកលក់មិនសូវចង់ឲ្យភ្ញៀវប៉ះពាល់ ឬល ឬសាកល្បងទំនិញរបស់គេច្រើនទេមុននឹងទិញ។ បើភ្ញៀវទិញទំនិញនោះក្រោយពេលប៉ះពាល់ នោះមិនអីទេ ប៉ុន្តែបើមិនទិញវិញ នោះអ្នកលក់អាចនឹងសម្ដែងទឹកមុខមិនពេញចិត្ត។ ទំនិញដូចជាខោអាវដែលលក់នៅតាមផ្សារ សឹងតែ ៥០ ភាគរយគឺមិនបានបិទផ្លាកតម្លៃនោះទេ ហើយបើគ្រាន់តែសួរតម្លៃទំនិញហើយដើរចេញ នោះកាន់តែធ្វើឲ្យអ្នកលក់មិនពេញចិត្ត។

Asking for directions 2 — Dialogue 2

មិត្តភក្តិ
សុខា៖ ចរិយា!
ចរិយា៖ អូ សុខា! ចៃដន្យម៉េះ។ ម៉ោប្រជុំមែន?
សុខា៖ ហ្នឹងហើយ ម៉ោប្រជុំ។ ចុះចរិយាម៉ោមានការអីអ៎?
ចរិយា៖ ខ្ញុំម៉ោចូលរួមសិក្ខាសាលា ប៉ុន្តែដើររកសាលហ្នឹងអត់ឃើញសោះ។ សាលទន្លេចតុមុខ ចរិយាដឹងថានៅណាអេ៎?
ចរិយា៖ ខ្ញុំអត់សូវច្បាស់ដែរ។ ទើបម៉ោសណ្ឋាគារហ្នឹងលើកទី ១ ដែរ។ ចុះគេដាក់ថានៅជាន់ទីម៉ាន?
សុខា៖ គេអត់មានសរសេរដាក់ថាជាន់ទីប៉ុន្មានហ្នឹងអា៎ បានពិបាករក។ អ្នកសរសេរហ្នឹងក៏យ៉ាប់ដែរ។ ទៅសួរបុគ្គលិកអូតែលម៉ងទៅ លឿនជាងហ្ន៎។

Phone (Sakanan) — 00 Introduction

សួស្ដី នៅក្នុងរូបភាពនេះគឺយើងនឹងនិយាយអំពីទូរស័ព្ទដៃ ដោយយើងដឹងហើយថា ទូរស័ព្ទគឺមានពីរប្រភេទ គឺ ទូរស័ព្ទមានខ្សែ ឬក៏ទូរស័ព្ទលើតុ ហើយនិងទូរស័ព្ទមួយប្រភេទទៀត គឺជាទូរស័ព្ទដៃ ឬក៏ទូរស័ព្ទចល័ត ដោយសារតែវាមានរាងតូច ងាយស្រួលយកតាមខ្លួន អញ្ចឹងគេហៅថាទូរស័ព្ទចល័ត ឬក៏ទូរស័ព្ទដៃ ចំណែកឯទូរស័ព្ទលើតុ គឺយើងពិបាកនឹងយកតាមខ្លួន ដោយសារតែវាមានរាងធំ ហើយវាត្រូវការប្រើប្រាស់ភ្លើងអគ្គិសនីដើម្បីដំណើរការ ដូច្នេះគេទុកវាតែនៅលើតុតែប៉ុណ្ណោះ ដោយសារតែវាមានភ្ជាប់ជាមួយនឹងខ្សែ អញ្ចឹងទូរស័ព្ទគឺមានពីរប្រភេទ គឺទូរស័ព្ទដៃនិងទូរស័ព្ទលើតុ ហើយនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺយើងនឹងនិយាយអំពីទូរស័ព្ទដៃ។

Admonishing someone / saying “Don’t do this!” — Dialogue 2

ប្រធាន៖ ធារី បងប្រាប់ថាង៉ៃធម្មតាយឺតបាន តែកុំឲ្យម៉ោយឺតង៉ៃប្រជុំ។ ម៉េចនៅតែយឺតទៀត?
ធារី៖ សុំទោស បង។
ប្រធាន៖ សុំទោសប៉ុន្មានដងហើយ? គ្រាន់តែម៉ោឲ្យទាន់ម៉ោងហ្នឹង វាពិបាកខ្លាំងមែន? ចោលទម្លាប់អាក្រក់ហ្នឹងអត់បានអេ៎អ៎? បើមិននេះ ដូរម៉ោងធ្វើការវិញទៅអីចឹង ចេញយឺតជាងគេម៉ាម៉ោងទៅ ម៉េចដែរ? ព្រមអត់?
ធារី៖ អត់អីអេ៎បង។ ខ្ញុំព្យាយាមម៉ោឲ្យទាន់។
ប្រធាន៖ និយាយហើយ ធ្វើផង។ កុំម៉ោយឺតទៀត។ បងអត់ចង់ស្ដាប់ពាក្យដោះសា ពាក្យកុហកច្រើនអេ៎។ បងមិនដឹងថាត្រូវនិយាយជាមួយធារីឯងម៉េចទៀតអេ៎។ បានហើយអីចឹង ទៅធ្វើការចុះ។

Indicating disagreement — Dialogue 2

សិក្ខាសាលាមានអ្នកចូលរួមតិច
ផានិត៖ សិក្ខាសាលាង៉ៃហ្នឹងអត់សូវមានអ្នកម៉ោសោះ។ ម៉ោពីប្រធានបទហ្នឹង គេអត់សូវចាប់អារម្មណ៍មែនហ្ន៎?
សុគន្ធ៖ ខ្ញុំគិតថាមិនមែនម៉ោពីប្រធានបទអេ៎។ ម៉ោពីយើងដាក់ម៉ោងអត់សូវល្អ គេពិបាកម៉ោ។
ផានិត៖ ប៉ុន្តែ ខ្ញុំឃើញសិក្ខាសាលាផ្សេងៗ គេដាក់ម៉ោងហ្នឹងដែរតាស។ ម៉ោពីម៉ោងយើងជាន់ជាមួយម៉ោងគេ ហើយគេទៅសិក្ខាសាលាផ្សេងអស់ទេដឹង។
សុគន្ធ៖ វាមិនដែល។ បើយើងគិតមើលទៅ អ្នកដែលពាក់ព័ន្ធនឹងប្រធានបទង៉ៃហ្នឹងក៏មិនសូវមានច្រើនដែរទេ ហើយអ្នកដែលអត់សូវពាក់ព័ន្ធ ប្រហែលគេគិតថា “អ៊ឹស អត់សូវពាក់ព័ន្ធផង ខ្ជិលទៅម៉ងទៅ”។
ផានិត៖ ហ្នឹងហើយ អាហ្នឹងមិនដូចខ្ញុំនិយាយដែរ? ថាប្រធានបទយើងអត់សូវមានអ្នកចាប់អារម្មណ៍។

Asking and saying whether something is correct — Dialogue 2

ការគណនាលេខនៅលើ Excel
ធារី៖ ដាណែត ជួយមើលលេខនេះតិចមើល។ ខ្ញុំបូកត្រូវអត់?
ដាណែត៖ មើល ខ្ញុំមើលតិចមើល។ ហើយធារីម៉េចក៏មិនប្រើរូបមន្តបូកនៅលើ Excel ម៉ងទៅ?
ធារី៖ ខ្ញុំអត់ចេះ។ តែខ្ញុំប្រើកាស្យូបូកតាស មិនមែនបូកដៃឯណា។
ដាណែត៖ ប្រើកាស្យូ ពេលខ្លះយើងចុចច្រឡំអីទៅក៏មាន។ ចាំខ្ញុំបង្រៀនបូកនៅលើ Excel ... ឃើញអត់? បានហើយ។ ត្រូវតាស ធារីឯងបូកអត់ខុសទេ។ លេខតិច យើងប្រើកាស្យូបាន តែបើលេខច្រើន ពិបាកម៉ង។
ធារី៖ ធ្វើតាមដាណែតលឿនជាង។ ប្រើកាស្យូ យឺតហើយអាចខុសទៀត។ អរគុណ ដាណែត។

Fruits (Sakanan) — 10 Mangosteen

បន្ទាប់មកទៀតគឺយើងឃើញមានផ្លែមង្ឃុត មង្ឃុតគឺជាផ្លែមួយប្រភេទ ដែលមានរសជាតិផ្អែមនិងជូរតិចៗ ដែលផ្លែមង្ឃុតគឺមានសំបករឹងៗ ប៉ុន្តែផុយ អញ្ចឹងសំបកមង្ឃុតគឺមានពណ៌រៀងក្រហមក្រមៅ ហើយសាច់របស់វាពណ៌ស ហើយសាច់មង្ឃុតយើងអាចញ៉ាំបានទាំងគ្រាប់ ញ៉ាំបានទាំងសាច់ ដែលមានរសជាតិជូរនិងផ្អែមតិចៗ ហើយសំបកមង្ឃុតគឺអាចចេញពណ៌ប្រឡាក់ខោអាវ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងធ្វើឲ្យខោអាវប្រឡាក់សំបកមង្ឃុតគឺពិបាកនឹងបោកណាស់ អញ្ចឹងយើងពិបាកនឹងបោកសម្អាតខោអាវយើងដែលប្រឡាក់សំបកមង្ឃុតណាស់ ដូច្នេះហើយនៅពេលដែលយើងញ៉ាំមង្ឃុតគឺយើងត្រូវមានការប្រុងប្រយ័ត្ន ម្យ៉ាងវិញទៀតមង្ឃុតគឺយើងអត់អាចញ៉ាំជ្រលក់ជាមួយស្ករសបានទេ ព្រោះវាអាចធ្វើឲ្យយើងពុលបាន វាអាចធ្វើឲ្យយើងពុល អញ្ចឹងយើងត្រូវញ៉ាំតែផ្លែវាជាមួយនឹងសាច់របស់វា ជាមួយនឹងគ្រាប់របស់វាតែប៉ុណ្ណោះ តែយើងអត់ត្រូវញ៉ាំជ្រលក់ជាមួយស្ករសទេ។

Hospital (Sakanan) — 15

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៥ រូបភាពទី ១៥ ក្រោយពេលចូលសម្រាកនៅក្នុងមន្ទីរពេទ្យបានមួយរយៈ ក្រោយមកយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមរៀនដើរឡើងវិញ ប៉ុន្តែដោយសារតែជើងរបស់គាត់អត់ទាន់ជាស្រួលបួល អញ្ចឹងជើងរបស់គាត់អត់ទាន់ជាស្រួលបួលនោះទេ ដូច្នេះការរៀនដើររបស់គាត់គឺត្រូវពឹងផ្អែកទៅលើឈើច្រត់ ដោយយើងឃើញនៅក្នុងរូបភាពនេះឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ជួយទប់គាត់សងខាង គឺនៅឆ្វេងមួយនិងនៅស្ដាំមួយ ដោយឪពុករបស់គាត់គឺឈរនៅខាងឆ្វេង និងម្ដាយរបស់គាត់ឈរទប់គាត់នៅខាងស្ដាំ ចំណែកឯគាត់ ដៃទាំងសងខាងរបស់គាត់ គឺកាន់ឈើច្រត់ចំនួនពីរ ហើយគាត់កំពុងតែរៀនដើរនៅតាមផ្លូវ ដើម្បីឲ្យជើងរបស់គាត់ស៊ាំទៅនឹងការដើរឡើងវិញ។ ព្រោះដោយសារតែជើងរបស់គាត់បាក់ ដូច្នេះពិបាកនៅក្នុងការដើរណាស់ នៅពេលដែលគាត់ជាភ្លាមៗ អញ្ចឹងហើយគាត់ត្រូវការប្រើប្រាស់ឈើច្រត់ដើម្បីជាជំនួយនៅក្នុងការដើរ។

Going To Bed (Sakanan) — 12

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ យើងឃើញថាបន្ទាប់ពីបើកទូរទស្សន៍រួច ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានអង្គុយសណ្ដូកជើងទាំងពីររបស់គាត់នៅលើគ្រែ ហើយអង្គុយមើលទូរទស្សន៍អំពីទឹកជំនន់ ដែលយើងឃើញទូរទស្សន៍ដែលនៅលើកូនទូ ដែលមានបីថតនោះ គឺកំពុងតែផ្សាយព័ត៌មានអំពីទឹកជំនន់ ដែលយើងឃើញមានបុរសម្នាក់ កំពុងតែជិះម៉ូតូកាត់ទឹក។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលមានទឹកជំនន់ គឺធ្វើឲ្យយើងពិបាកធ្វើដំណើរ ដោយសារតែ[ទីកន្លែង] គ្រប់ទីកន្លែង គឺមានទឹកដក់ ឬក៏មានទឹកលិច។ អញ្ចឹងរាល់ការធ្វើដំណើរដោយថ្មើរជើង ឬក៏ការដើរ ឬក៏ការជិះម៉ូតូ ឬក៏ការជិះឡាន គឺនឹងមានការលំបាក ដោយសារតែយើងត្រូវជិះកាត់ទឹក ដូច្នេះវាអាចធ្វើឲ្យយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន ប្រសិនបើយើងមិនប្រុងប្រយ័ត្ន វាអាចធ្វើឲ្យយើងមានគ្រោះថ្នាក់បាន នៅពេលដែលយើងធ្វើដំណើរនៅក្នុងទឹក។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១២ នេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែមើលព័ត៌មានអំពីទឹកជំនន់នៅក្នុងថ្ងៃនេះ។

Rainy Season (Sakanan) — 03

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៣ រូបភាពទី ៣ យើងឃើញថាភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំងពេក ដោយសារតែភ្លៀងធ្លាក់ខ្លាំង យើងឃើញមានទឹកដក់ជាច្រើននៅតាមផ្លូវ ហើយយើងឃើញមានមនុស្សម្នាក់កំពុងតែរត់កាត់ភ្លៀង។ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែដើរនៅតាមផ្លូវ បន្ទាប់មកមានភ្លៀងធ្លាក់ ដូច្នេះគាត់ត្រូវតែរត់យ៉ាងលឿន ដើម្បីទៅរកកន្លែងជ្រក។ អញ្ចឹងយើងឃើញភ្លៀងបណ្ដើរ មនុស្ស មានមនុស្សកំពុងតែរត់នៅតាមផ្លូវបណ្ដើរ ដើម្បីរត់ទៅរកកន្លែងជ្រកកុំឲ្យសើមភ្លៀង។ ដោយសារតែគាត់អត់មានឆត្រ នៅក្នុងរូបភាពនេះ ដោយសារតែគាត់អត់មានឆត្រ ឬក៏អត់មានអាវភ្លៀងទេ ដូច្នេះគាត់ក៏បានសើមដោយសារទឹកភ្លៀង។ ហើយយើងឃើញនៅតាមផ្លូវ នៅលើផ្លូវ គឺមានទឹកដក់ជាច្រើន ព្រោះតែមេឃភ្លៀង អញ្ចឹងវានឹងមានទឹកដក់នៅតាមផ្លូវ ដែលធ្វើឲ្យយើងពិបាកក្នុងការធ្វើដំណើរ ហើយអាចធ្វើឲ្យយើងវាសើមខោអាវ ឬក៏ប្រឡាក់ខោអាវបាន នៅពេលដែលយើងជាន់ទឹក ឬក៏ខ្ទាតទឹក ដែលដក់នៅតាមផ្លូវចំយើង។

Shopping For A T-Shirt (Sakanan) — 14

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ រូបភាពទី ១៤ បន្ទាប់ពីអ្នកលក់បានទទួលអាវលឿងនោះពីបុរសម្នាក់នោះហើយ អ្នកលក់ក៏បានបត់អាវនោះយ៉ាងមានសណ្ដាប់ធ្នាប់និងយ៉ាងស្អាត។ អញ្ចឹងគាត់គឺបានបត់អាវនោះយ៉ាងស្អាត ហើយចាក់ ដាក់ចូលទៅក្នុងថង់មួយ។ អញ្ចឹងក្នុងការទិញខោអាវគឺអ្នកលក់តែងតែបត់អាវដាក់ចូលទៅក្នុងថង់ ព្រោះថាប្រសិនបើអត់ដាក់ថង់ទេ គឺអាវនោះនឹងពិបាកនៅក្នុងការយួរ ហើយអាចប្រឡាក់អាវបាន អញ្ចឹងអាវ ដោយសារអាវជាអាវថ្មី ដូច្នេះគឺយើងអត់ត្រូវធ្វើឲ្យប្រឡាក់នោះទេ ដោយសារតែប្រសិនបើប្រឡាក់ អតិថិជននឹងមិនពេញចិត្តនោះទេ ដូច្នេះនារីនោះ អ្នកលក់ក៏បានបត់អាវនោះយ៉ាងស្អាត ហើយដាក់ចូលទៅក្នុងថង់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងដាក់អាវចូលទៅក្នុងថង់ គឺអតិថិជនងាយស្រួលយួរទៅផ្ទះ។ ម្យ៉ាងវិញទៀតវាអត់ធ្វើឲ្យអាវប្រឡាក់ទៀតផង។ អញ្ចឹងរូបភាពទី ១៤ គឺយើងឃើញថាអ្នកលក់ គាត់កំពុងតែខ្ចប់អាវនោះចូលទៅក្នុងថង់មួយ ដើម្បីឲ្យទៅអតិថិជនរបស់គាត់។