Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ចំណាយ	cɑmnaay	1. expenditure, expenses, spending 2. to spend	30/15

Link to overview page
Link to dictionary

Expressing fatigue — Cultural note

ពាក្យខ្មែរមួយគឺ ហត់កាយ កុំឲ្យតែហត់ចិត្ត។ ហត់កាយ មានន័យថា អស់កម្លាំងខាងផ្លូវកាយ ដោយសារតែមានការងារច្រើនឬត្រូវទៅកន្លែងនេះកន្លែងនោះធ្វើឲ្យរវល់ខ្លាំង។ រីឯហត់ចិត្ត មានន័យថា មិនសូវចំណាយកម្លាំងកាយប៉ុន្មានទេ ប៉ុន្តែ ដោយសារមានបញ្ហាខាងទំនាក់ទំនងមនុស្ស ឬការព្រួយបារម្ភជាច្រើន ធ្វើឲ្យចិត្តមិនអាចសប្បាយរីករាយបាន។ គេប្រើពាក្យនេះនៅពេលគេចង់និយាយថា គេសុខចិត្តរវល់និងប្រើកម្លាំងកាយច្រើន ប៉ុន្តែគេមិនចង់ទទួលការមិនសប្បាយចិត្ត មន្ទិល ឬការព្រួយបារម្ភអ្វីជាប់ក្នុងចិត្តនោះទេ។

Indicating disagreement — Dialogue 1

រៀនពូកែ
ស៊ីណា៖ សុជាតាឆ្លាតដល់ហើយ។ រៀនអីក៏ឆាប់ចាប់បានដែរ។ ញ៉ាំអីបានឆ្លាតទៅ សុជាតា?
សុជាតា៖ រៀនពូកែមិនមែនមកពីញ៉ាំអីបានរៀនពូកែឯណា។ មានតែខំប្រឹងរៀន។
ស៊ីណា៖ ខ្ញុំខំប្រឹងរៀនដែរតាស តែកន្លែងខ្លះខ្ញុំស្ដាប់គ្រូពន្យល់ម៉េចក៏នៅតែអត់យល់ដែរ។ មកពីអត់មានហ្សែនឆ្លាតទេដឹង។
សុជាតា៖ ហ្សែនឆ្លាតអីទេ។ ខ្ញុំក៏មានកន្លែងដែលខ្ញុំអត់យល់ដែរ។ ស៊ីណាមានចំណាយពេលរៀនថែមទៀតអត់ពេលទៅផ្ទះ?
ស៊ីណា៖ អត់ផង។ អូ ខ្ញុំតែដល់ផ្ទះ ដឹងតែភ្លឹងហើយ។ ប្រហែលមកពីអីចឹងហើយបានរៀនអត់សូវចេះសោះ។

Going To The ATM (Sakanan) — 01

នៅក្នុងរូបភាពទី ១ បាទ នៅក្នុងរូបភាពទី ១ យើងឃើញថា មានស្ត្រីម្នាក់ ឬក៏នារីម្នាក់ បាទ គាត់មានអាយុប្រហែលជាម្ភៃប្រាំឆ្នាំ អញ្ចឹងនារីនោះ គាត់មានសក់វែងពណ៌ខ្មៅ គាត់ពាក់អាវពណ៌ទឹកសមុទ្រដៃវែង បាទ ហើយគាត់ស្លៀកសំពត់ពណ៌ស ហើយនៅលើឆ្វេង ខាងឆ្វេងដៃរបស់គាត់ គាត់បាន ស្មារបស់គាត់ គាត់បានស្ពាយកាបូបធំមួយ អញ្ចឹងគាត់ស្ពាយកាបូបធំពណ៌សនៅលើស្មាខាងស្ដាំរបស់គាត់ បាទ នៅលើស្មាខាងស្ដាំ ហើយដៃទាំងពីររបស់គាត់ គាត់បានចាប់កូនកាបូបមួយ អញ្ចឹងកូនកាបូបនោះ គឺជាកូនកាបូបលុយ បាទ ដៃទាំងពីររបស់គាត់កំពុងតែកាន់កាបូបលុយពណ៌ទឹកក្រូច ហើយគាត់ពិនិត្យមើលទៅក្នុងកាបូបលុយនោះ អញ្ចឹងគាត់ពិនិត្យមើលហើយ គាត់បានដឹងថា កាបូបរបស់គាត់គឺមិនមានលុយនោះទេ យើងឃើញរូបភាពលុយដែលមានដុះស្លាបកំពុងតែហោះ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ បានន័យថាលុយរបស់គាត់គឺហោះចេញពីកាបូបអស់ហើយ បានន័យថាគាត់ចំណាយលុយនៅក្នុងកាបូបលុយរបស់គាត់អស់ទាំងអស់តែម្ដង ទើបគាត់គិតអំពីលុយដែលមានស្លាបហោះចេញ អញ្ចឹងនារីម្នាក់នោះ បានពិនិត្យទៅលើកាបូបលុយរបស់គាត់ ហើយគាត់ដឹងថា គាត់បានចំណាយលុយនៅក្នុងកាបូបអស់ហើយ ដូច្នេះគាត់ត្រូវការលុយបន្ថែមទៀត។

Getting Up (Sakanan) — 14

ចូលដល់រូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ យើងឃើញថា នារីម្នាក់នោះ គាត់បានចេញពីផ្ទះរបស់គាត់ហើយ ហើយគាត់បានដើរសំដៅទៅកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ ដោយគាត់ដើរបណ្ដើរ យកដៃម្ខាងខ្ទប់ទៅលើកាបូបស្ពាយរបស់គាត់ដើម្បីកុំឲ្យយោល។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងដើរ ហើយយើងស្ពាយកាបូប ជាទូទៅ យើងតែងតែខ្ទប់ ឬក៏ទប់កាបូបយើង កុំឲ្យវាយោលយោក ព្រោះថានៅពេលដែលកាបូបយោល គឺយើងពិបាកនៅក្នុងការធ្វើដំណើរ ដោយសារតែវាយោលចុះយោលឡើង អញ្ចឹងទៅ គឺ យើងនឹងពិបាកដោយសារយើងឃ្លីងឃ្លោងទៅតាមកាបូបរបស់យើង។ ដូច្នេះគាត់យកកាបូប គាត់យកដៃរបស់គាត់ទប់កាបូបដើម្បីកុំឲ្យយោល ធ្វើឲ្យគាត់ងាយស្រួលក្នុងការដើរទៅមុខ។ អញ្ចឹងយើងឃើញថា គាត់ពុំបានជិះម៉ូតូ ឬក៏ជិះស៊ីក្លូ ឬក៏ជិះឡានអីទេ ដោយសារតែគាត់មិនមានការប្រញាប់ប្រញាល់ខ្លាំងនោះទេ ហើយកន្លែងធ្វើការរបស់គាត់ ក៏នៅជិតនឹងផ្ទះរបស់គាត់ផងដែរ ដូច្នេះគាត់ដើរ គឺមានអត្ថប្រយោជន៍ផងដែរ ព្រោះថា គាត់អាចសន្សំសំចៃទៅលើការចំណាយផ្សេងៗ ដូចជាការចំណាយលើម៉ូតូឌុប ឬក៏ការចំណាយលើថ្លៃសាំងជាដើម។ ហើយគាត់ដើរនេះ គឺបានប្រយោជន៍ដល់សុខភាពរបស់គាត់ផងដែរ គឺប្រៀបដូចជាការហាត់ប្រាណអញ្ចឹង ព្រោះគាត់ពុំមានពេលហាត់ប្រាណច្រើននោះទេ ដូច្នេះហើយគាត់ដើរ គឺប្រៀបដូចជាគាត់ហាត់ប្រាណ ដើម្បីសុខភាពគាត់ផងដែរ។

Breaking A Bowl (Sakanan) — 10

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ចាក់អំបែងចានចូលទៅក្នុងធុងសំរាមហើយ គាត់ក៏បានកាន់ប្រដាប់កើបសំរាមជាមួយនឹងអំបោសដើរចូលមកក្នុងបន្ទប់ដាក់សម្ភារៈរបស់គាត់វិញ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ប្រើប្រាស់រួច គាត់តែងតែយកឧបករណ៍ដែលគាត់បានប្រើប្រាស់ មកដាក់នៅកន្លែងដើមវិញ ដែលជាក់ស្ដែង អម្បាញ់មិញ បុរសម្នាក់នោះ គាត់បានយកអំបោសនិងប្រដាប់កើបសំរាមចេញពីបន្ទប់ដាក់សម្ភារៈ ហើយចេញពីថ្នាក់ទី ២ នៃបន្ទប់ដាក់សម្ភារៈ ដូច្នេះគាត់ក៏បានកាន់អំបោសនិងប្រដាប់កើបសំរាមនោះ ចូលមកក្នុងបន្ទប់ដាក់សម្ភារៈរបស់គាត់វិញ ដើម្បីដាក់អំបោស និងប្រដាប់កើបសំរាមនោះ ទៅទីកន្លែងដើមរបស់វាវិញ ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់ដាក់នៅកន្លែងដើមទេ នៅពេលដែលយើងត្រូវប្រើប្រាស់លើកក្រោយ គឺវាអាចធ្វើឲ្យយើងពិបាកនឹងរកវា អញ្ចឹងវាអាចធ្វើឲ្យយើងវង្វេងវា ដែលធ្វើឲ្យយើងពិបាករក និងចំណាយពេលយូរនៅក្នុងការ[យក]រករបស់នោះមកប្រើប្រាស់វិញ ដូច្នេះយើងត្រូវយកពីកន្លែងណាដាក់នៅកន្លែងដើមវាវិញ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងត្រូវការប្រើប្រាស់លើកក្រោយ គឺយើងអត់ពិបាករកនោះទេ គឺគ្រាន់តែយើងមករកនៅកន្លែងរបស់វា គឺយើងឃើញតែម្ដង អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នេះ គាត់កំពុងតែយកអំបោស និងប្រដាប់កើបសំរាមរបស់គាត់មកដាក់នៅកន្លែងដើមវិញ នៅក្នុងបន្ទប់ដាក់សំរាម។

Noodle Soup (Sakanan) — 10

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ រូបភាពទី ១០ បន្ទាប់ពីគាត់បានទទួលកែវទឹកចំនួនពីរហើយ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់បានទទួលកែវទឹកចំនួនពីរហើយ ក្មេងប្រុសទាំងពីរនាក់នោះ ក៏យកកែវទឹកនោះ យកមកដាក់លើតុ បន្ទាប់មកគេក៏គាស់ទឹកក្រូចមួយកំប៉ុង អញ្ចឹងទឹកក្រូចមួយកំប៉ុង ដើម្បីចាក់ចូលទៅក្នុងកែវទាំងពីរនោះ។ អញ្ចឹងដោយសារតែពួកគេអត់សូវចង់ចំណាយលុយច្រើន អញ្ចឹងគេប្រើ គេញ៉ាំទឹកក្រូចមួយកំប៉ុងពីរនាក់តែម្ដង។ ដោយនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញគេចាក់ទឹកក្រូចចូលទៅក្នុងកែវទាំងពីរដែលមានទឹកកកស្រាប់។ អញ្ចឹងនៅពេលដែលទឹកក្រូចចាក់ចូលទៅក្នុងកែវដែលមានទឹកកក វានឹងធ្វើឲ្យទឹកក្រូចនោះត្រជាក់ អញ្ចឹងទឹកក្រូចត្រជាក់គឺមានរសជាតិកាន់តែឆ្ងាញ់។ ហើយពួកគេក៏យកកែវនោះមកញ៉ាំ ប៉ុន្តែពួកគេអត់ញ៉ាំដោយនឹងផ្ទាល់មាត់ទៅនឹងកែវទេ គឺគេញ៉ាំដោយប្រើប្រាស់បំពង់បឺត។ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពទី ១០ នេះ យើងឃើញគេកំពុងតែចាក់ទឹកក្រូចចូលទៅក្នុងកែវទាំងពីរ ដោយបរិមាណស្មើៗគ្នា។ អញ្ចឹងពួកគេទាំងពីរនាក់ គឺចែកគ្នាស្មើ បានន័យថាពាក់កណ្ដាលម្នាក់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលទឹកក្រូចពេញកំប៉ុង គឺគេចាក់ពាក់កណ្ដាលទៅក្នុងកែវទី ១ ហើយពាក់កណ្ដាលទៀតគេចាក់ទៅក្នុងកែវទី ២ ដោយពួកគេទាំងពីរអ្នកគឺចាក់ស្មើៗគ្នា ដូច្នេះពួកគេអត់ចាំបាច់ចំណាយលុយច្រើន ដើម្បីទិញទឹកក្រូចពីរកំប៉ុងនោះទេ។ អញ្ចឹងដោយសារតែទឹកក្រូចគឺច្រើនល្មមសម្រាប់គ្នាពីរនាក់ញ៉ាំដែរ ដូច្នេះគេទិញតែមួយកំប៉ុងដើម្បីញ៉ាំពីរអ្នកតែម្ដង។

Boats (Sakanan) — 14 Motorboat

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៤ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ យើងឃើញថា មានទូកមួយទៀត ដែលទូកនេះគឺជាទូកម៉ាស៊ីន អញ្ចឹងទូកម៉ាស៊ីនគឺជាទូកមួយប្រភេទ ដែលយើងប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីន ដើម្បីធ្វើឲ្យទូកនោះទៅមុខ ដោយយើងអត់ប្រើចំណាយកម្លាំងមនុស្សនោះទេ អញ្ចឹងវាខុសពីទូកអុំនិងទូកក្ដោង ដោយសារតែទូកក្ដោងប្រើប្រាស់កម្លាំងខ្យល់ ចំណែកឯទូកអុំគឺប្រើប្រាស់កម្លាំងមនុស្ស កាន់ច្រវាកាយទឹកដើម្បីឲ្យទូកទៅមុខ ចំណែកឯទូកមួយទៀតនេះ គឺនៅក្នុងរូបភាពទី ១៤ នេះ គឺជាប្រភេទទូកម៉ាស៊ីន ដែលយើងហៅថាកាណូត អញ្ចឹងទូកប្រភេទនេះគឺលឿន ដោយសារតែវាប្រើប្រាស់ម៉ាស៊ីននិងម៉ូទ័រនៅខាងក្រោយ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញថា ទូកនេះគឺមានលក្ខណៈបះខាងមុខ ដោយសារតែវាលឿន ដូច្នេះមនុស្សនៅអង្គុយខាងក្រោយ និងម៉ាស៊ីននៅខាងក្រោយ អញ្ចឹងវាធ្ងន់ជាងខាងមុខ ដូច្នេះធ្វើឲ្យវាបះខាងមុខ និងម្យ៉ាងទៀតដោយសារតែទូកនេះលឿងផង ដូច្នេះវាធ្វើឲ្យវាបះ ដោយសារតែកម្លាំងម៉ាស៊ីនខ្លាំង អញ្ចឹងនៅពេលដែលម៉ាស៊ីនខ្លាំង នោះទូកនោះកាន់តែលឿន ដោយយើងអត់ចាំបាច់ចំណាយកម្លាំង ដើម្បីអុំ ឬក៏ពឹងពាក់ទៅលើខ្យល់ ដើម្បីឲ្យវាទៅមុខនោះទេ យើងគ្រាន់តែប្រើប្រាស់កម្លាំងម៉ាស៊ីន ដែលម៉ាស៊ីននោះគឺជាម៉ាស៊ីនចាក់សាំង ឬក៏ម៉ាស៊ីនចាក់ម៉ាស៊ូត ដែលនៅខាងលើគឺម៉ាស៊ីន ចំណែកឯនៅក្នុងទឹកគឺជាកង្ហារ ដែលយើងហៅថាស្លាបចាក់ អញ្ចឹងស្លាបចាក់គឺនៅក្នុងទឹកកំពុងតែបក់ទឹកដើម្បីឲ្យរុញទូកឲ្យទៅមុខ អញ្ចឹងនៅពេលដែលស្លាបចាក់វិលកាន់តែញាប់ ទូកកាន់តែទៅលឿន ប្រសិនបើយើងចង់បង្អង់ល្បឿន យើងត្រូវបន្ថយស្លាបចាក់កុំឲ្យវាវិលញាប់ពេក អញ្ចឹងទូកនេះគឺជាទូកម៉ាស៊ីន។

Post Office (Sakanan) — 19

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៩ រូបភាពទី ១៩ បន្ទាប់ពីថ្លឹងទម្ងន់ហើយ អញ្ចឹងបុរសដែលជាបុគ្គលិកនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ បានសួរទៅក្មេងប្រុសម្នាក់នោះថា តើគាត់ចង់ផ្ញើជាបញ្ញើឆាប់រហ័ស ឬក៏ជាបញ្ញើធម្មតា ព្រោះជាទូទៅសេវាកម្មនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍គឺមានពីរ គឺបញ្ញើឆាប់រហ័ស បញ្ញើឆាប់រហ័សបានន័យថាជាបញ្ញើដែលយើងផ្ញើទៅតាមយន្តហោះ អញ្ចឹងគេអាចផ្ញើអីវ៉ាន់ហ្នឹងទៅតាមយន្តហោះ អញ្ចឹងវាមានរយៈពេលលឿន អាចពេលខ្លះបញ្ញើឆាប់រហ័សគឺចំណាយពេលត្រឹមតែបីថ្ងៃ ឬក៏ពីរថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះទៅកាន់ប្រទេសដែលជិត ជាឧទាហរណ៍ដូចជាប្រសិនបើយើងចង់ផ្ញើអីវ៉ាន់ពីកម្ពុជាទៅកាន់ប្រទេសថៃ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងយកបញ្ញើឆាប់រហ័ស គឺគេចំណាយរយៈពេលតែបីថ្ងៃតែប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងយកបញ្ញើយឺត បានន័យថាយើងយកបញ្ញើធម្មតាតាមរយៈកប៉ាល់ អញ្ចឹងបញ្ញើធម្មតាគេនឹងផ្ញើអីវ៉ាន់របស់យើងតាមរយៈកប៉ាល់ អញ្ចឹងវាអាចនឹងចំណាយរយៈពេលមួយសប្តាហ៍ទៅពីរសប្តាហ៍ដើម្បីទៅដល់គោលដៅ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងចង់ផ្ញើអីវ៉ាន់ បុគ្គលិកដែលនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍នឹងសួរយើងថា តើយើងចង់ប្រើបញ្ញើឆាប់រហ័ស ឬក៏យើងចង់ប្រើបញ្ញើធម្មតា អញ្ចឹងបញ្ញើឆាប់រហ័សគឺមានតម្លៃថ្លៃជាងបញ្ញើធម្មតាបន្តិច ព្រោះថាបញ្ញើឆាប់រហ័សគឺគេប្រើប្រាស់យន្តហោះគឺលឿន ប៉ុន្តែបញ្ញើធម្មតាគឺគេប្រើប្រាស់កប៉ាល់ ហើយវាយឺត ដូច្នេះគឺមានតម្លៃថោក អញ្ចឹងក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានប្រាប់ទៅបុគ្គលិកការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ថា គាត់ចង់បញ្ញើធម្មតា បានន័យថាគឺផ្ញើតាមកប៉ាល់ ដោយសារតែគាត់អត់សូវមានលុយ ឬក៏គាត់អត់ចង់ចំណាយថវិកាច្រើន ឬក៏អត់ចង់ចំណាយលុយច្រើននៅក្នុងការផ្ញើ ដូច្នេះគាត់ក៏បានផ្ញើតាមកប៉ាល់ គឺជាបញ្ញើធម្មតា ឬក៏បញ្ញើយឺត។

Personal Hygiene (Sakanan) — 10

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១០ នៅក្នុងរូបភាពទី ១០ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់លាងសម្អាតក្បាលរបស់គាត់ជាមួយនឹងសាប៊ូរួចរាល់ហើយ គាត់ជម្រះទឹកសាប៊ូចេញពីក្បាលរបស់គាត់ហើយ គាត់ក៏បានបិទទឹកផ្កាឈូកនោះបន្តិច បន្ទាប់មកគាត់បានយកសាប៊ូដុសខ្លួនមកដុសខ្លួនរបស់គាត់ទៀត អញ្ចឹងនៅក្នុងការធ្វើអនាម័យខ្លួនប្រាណ គឺយើងមិនត្រឹមតែកក់សក់នោះទេ គឺយើងត្រូវយកសាប៊ូមកដុសខ្លួនផងដែរ ដោយការដុសសាប៊ូ គឺយើងមានសាប៊ូទឹក និងសាប៊ូដុំផងដែរ ដោយពេលខ្លះយើងប្រើប្រាស់សាប៊ូទឹក ដែលជាសាប៊ូដុសខ្លួន ហើយពេលខ្លះយើងប្រើសាប៊ូដុំ អញ្ចឹងសាប៊ូដុសខ្លួនគឺមានពីរប្រភេទ គឺជាប្រភេទទឹក និងប្រភេទសាប៊ូដុំ ហើយនៅក្នុងរូបភាពនេះ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់បានយកអេប៉ុង យកមកដុសខ្លួន អញ្ចឹងគាត់បានច្របាច់សាប៊ូ ឬក៏លាបសាប៊ូទៅលើអេប៉ុង បន្ទាប់មកយកអេប៉ុង ដែលមានសាប៊ូនោះ យកមកដុសខ្លួនគាត់ឲ្យបានស្អាត ប៉ុន្តែជាទូទៅគឺ យើងភាគច្រើន គឺយើងអត់សូវប្រើប្រាស់អេប៉ុងដើម្បីដុសខ្លួននឹងសាប៊ូនោះទេ ដោយមនុស្សភាគច្រើនគឺគាត់ប្រើប្រាស់តែដៃរបស់គាត់ អញ្ចឹងគាត់យកសាប៊ូមកដាក់លើដៃ ហើយញីដៃឲ្យចេញពពុះ បន្ទាប់មកគាត់យកមកដុសខ្លួនរបស់គាត់ផ្ទាល់តែម្ដង អញ្ចឹងយើងអត់សូវប្រើអេប៉ុងនោះទេ ហើយការប្រើប្រាស់អេប៉ុងគឺត្រូវចំណាយលុយ ដូច្នេះយើងអត់សូវចាំបាច់ប្រើប្រាស់អេប៉ុងទេ អញ្ចឹងភាគច្រើនគឺយើងដុសខ្លួនដោយប្រើប្រាស់ដៃ ដែលយើងយកសាប៊ូមកច្របាច់លើដៃ រួចញី បន្ទាប់មកយកដុសលើខ្លួនតែម្ដង ប៉ុន្តែដោយសារក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់ ប្រហែលជាគាត់ជាមនុស្សសម័យទំនើប អញ្ចឹងហើយគាត់អត់ប្រើប្រាស់ដៃរបស់គាត់ដើម្បីដុសខ្លួនទេ គាត់ខ្លាចអត់ស្អាត គឺគាត់យកអេប៉ុងមកដុស មកដាក់សាប៊ូ ហើយដុសសម្អាតក្អែលចេញពីខ្លួនរបស់គាត់ ដោយប្រើប្រាស់អេប៉ុងនោះ។

Cold Season (Sakanan) — 16

ចូលដល់រូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ យើងឃើញថា ម៉ោង ៦ ល្ងាច ដូច្នេះសិស្សត្រូវចេញពីសាលាហើយ។ អញ្ចឹងយើងឃើញក្មេងប្រុសដដែលនោះ បាទ គាត់បានជិះម៉ូតូត្រលប់មកផ្ទះវិញ។ គឺគាត់ជិះម៉ូតូដោយដៃរបស់គាត់កាន់ចង្កូតម៉ូតូ ភ្នែករបស់គាត់សម្លឹងទៅមុខត្រង់ ហើយម៉ូតូរបស់គាត់គឺមានកញ្ចក់មើលក្រោយមួយផងដែរ ដើម្បីមើលសុវត្ថិភាពនៅខាងក្រោយ។ ក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ជិះម៉ូតូ ដោយពាក់មួកសុវត្ថិភាពពណ៌ស បាទ ហើយគាត់ពាក់អាវរងា។ អញ្ចឹងទោះបីជាពេលល្ងាចក៏ដោយ ក៏គាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងា ព្រោះថានៅពេលល្ងាចគឺសីតុណ្ហភាពត្រជាក់ជាងពេលព្រឹក។ ដូច្នេះដើម្បីរក្សាភាពកក់ក្ដៅ គាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងារបស់គាត់ជាប់ជានិច្ចនៅពេលដែលគាត់ជិះម៉ូតូ ព្រោះនៅពេលដែលជិះម៉ូតូ គឺមានខ្យល់យ៉ាងច្រើន ឬក៏ខ្យល់ខ្លាំងមកប៉ះនឹងខ្លួនយើង។ ហើយខ្យល់នោះគឺមានភាពត្រជាក់ ដូច្នេះហើយវាអាចធ្វើឲ្យយើងរងាបាន។ អញ្ចឹងគាត់ត្រូវតែពាក់អាវរងានៅពេលដែលគាត់កំពុងតែជិះម៉ូតូដើម្បីរក្សាភាពកក់ក្ដៅ។ បាទ ហើយគាត់ជិះម៉ូតូ ហើយគាត់ស្ពាយកាតាបមួយផងដែរ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ទៅរៀន គាត់យកកាតាបទៅ ពេលដែលគាត់មកផ្ទះវិញ គាត់ត្រូវតែយកកាតាបមកផ្ទះវិញផងដែរ។ បាទ អញ្ចឹងបានន័យថានៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុសនោះ គាត់ចេញពីសាលារៀនហើយ អញ្ចឹងគាត់ត្រូវតែមកផ្ទះវិញដោយជិះម៉ូតូរបស់គាត់ ព្រោះថាការជិះម៉ូតូគឺធ្វើឲ្យយើងចំណេញពេលវេលា នៅពេលដែលយើងដើរគឺចំណាយពេលយូរនិងហត់។ ដូច្នេះគាត់ជិះម៉ូតូ ធ្វើឲ្យគាត់ចំណេញពេលវេលាមកដល់ផ្ទះបានលឿន។ បាទ បន្ទាប់ពីគាត់ជិះម៉ូតូចេញពីសាលា នៅពេលដែលគាត់មកដល់ផ្ទះ នោះគាត់នឹងទទួលទាននូវអាហារពេលល្ងាច ឬក៏និយាយលេងជាមួយនឹងក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ នៅក្នុងផ្ទះតាមទម្លាប់ជាក់ជាពុំខាន។

Phone (Sakanan) — 12

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១២ នៅក្នុងរូបភាពទី ១២ គឺ ក្រៅពីមុខងារលេងហ្គេមនោះ យើងឃើញគេអាចប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់គេ ដើម្បីស្វែងរកទីតាំងផងដែរ អញ្ចឹងទូរស័ព្ទទំនើបបច្ចុប្បន្នគឺមានប្រព័ន្ធ GPS ដែលយើងហៅថាប្រព័ន្ធ GPS គឺជាប្រព័ន្ធមួយដែលអាចឲ្យយើងស្វែងរកទីតាំងដែលយើងចង់ទៅបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគាត់កំពុងតែស្វែងរកហាងកាហ្វេ ដែលយើងឃើញគាត់មានអក្សរហាងកាហ្វេនៅលើអេក្រង់ទូរស័ព្ទរបស់គាត់ នៅកន្លែងស្វែងរក អញ្ចឹងគាត់អាចវ៉ៃអក្សរ ឬក៏វាយអក្សរផ្សេងៗ ឬក៏ឈ្មោះទីកន្លែងដែលគាត់ចង់ទៅ អញ្ចឹងគ្រាន់តែវាយនៅក្នុងកន្លែងស្វែងរក កន្លែងដែលគាត់ចង់ទៅ នោះផែនទីនៅក្នុងទូរស័ព្ទនឹងបង្ហាញប្រាប់យើងថាតើយើងត្រូវទៅតាមផ្លូវណាខ្លះ ដើម្បីទៅដល់ទីកន្លែងដែលយើងចង់ទៅ អញ្ចឹងជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគាត់ប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទរបស់គាត់ ដើម្បីស្វែងរកហាងកាហ្វេ អញ្ចឹងគាត់វាយពាក្យ ហាងកាហ្វេ ចូលទៅក្នុងកន្លែងស្វែងរក ឬក៏ប្រអប់ស្វែងរក បន្ទាប់មកគាត់ចុចលើពាក្យស្វែងរក ដូច្នេះផែនទីនោះនឹងបង្ហាញទីតាំងហាងកាហ្វេដែលគាត់ចង់ទៅ ហើយនិងទីតាំងដែលគាត់កំពុងតែនៅ ដូច្នេះគាត់អាចដឹងថាតើដើម្បីពីទីតាំងដែលគាត់កំពុងតែនៅ ទៅដល់ហាងកាហ្វេដែលគាត់ចង់ទៅ គឺត្រូវប្រើប្រាស់ចំណាយពេលប៉ុន្មាន ហើយនិងត្រូវទៅតាមផ្លូវណាខ្លះ ដូច្នេះយើងមានភាពងាយស្រួល ដោយយើងអត់ចាំបាច់កាន់ផែនទីធំៗនៅក្នុងដៃយើងនោះទេ គឺយើងគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទចល័តរបស់យើង ដើម្បីស្វែងរកផ្លូវដែលយើងចង់ទៅ គឺងាយស្រួលជាងការកាន់ផែនទីធំៗនៅក្នុងខ្លួន ដែលវាពិបាកនៅក្នុងការទុកដាក់នៅក្នុងខ្លួនរបស់យើង ដូច្នេះយើងអាចប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដើម្បីជាកម្មវិធីសម្រាប់នាំផ្លូវរបស់យើងទៅកាន់ទីកន្លែងដែលយើងចង់ទៅបាន ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ១២ នេះ គឺគេប្រើប្រាស់ទូរស័ព្ទ ដើម្បីស្វែងរកហាងកាហ្វេ ដើម្បីទៅញ៉ាំកាហ្វេ ឬក៏ដើម្បីទៅជួបមិត្តភក្តិរបស់គេនៅទីនោះ។

Phone (Sakanan) — 05

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៥ រូបភាពទី ៥ គឺជា យើងឃើញដៃមួយកំពុងតែកាន់ទូរស័ព្ទ ហើយមេដៃកំពុងតែចុចលើអក្សរនៅលើទូរស័ព្ទ បានន័យថាចុចទៅលើអេក្រង់ទូរស័ព្ទដែលមានអក្សរ អញ្ចឹងបានន័យថាគាត់កំពុងតែលេងសារ ឬក៏គាត់ផ្ញើសារ អញ្ចឹងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺយើងមានកម្មវិធីផ្ញើសារច្រើន បាទ កម្មវិធីដែលយើងប្រើប្រាស់ដើម្បីផ្ញើសារគឺមានច្រើន ដូចជាកម្មវិធី Line កម្មវិធី WhatsApp កម្មវិធី Messenger ឬក៏កម្មវិធី Viber ជាដើម អញ្ចឹងគឺមានច្រើន ដូចជា Telegram អីផងដែរ ដោយយើងពេញនិយមលេងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ហើយកម្មវិធីដែលយើងពេញនិយមលេងជាងគេបំផុតនោះ គឺកម្មវិធី Line និង Messenger ដែលភាគច្រើនជាទូទៅគឺយុវជន ឬក៏យុវវ័យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺគាត់ចូលចិត្តលេងនៅក្នុងកម្មវិធីទាំងពីរនេះណាស់ ដោយសារតែវាមានភាពងាយស្រួលក្នុងការលេងសារតាមទូរស័ព្ទប្រភេទនេះ ឬក៏តាមកម្មវិធីប្រភេទនេះ អញ្ចឹងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់កំពុងតែផ្ញើសារទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទៅកាន់ក្រុមគ្រួសាររបស់គាត់ ដោយយើងឃើញគាត់កំពុងតែសរសេរអក្សរនៅលើសារ នៅលើទូរស័ព្ទដើម្បីផ្ញើ ប៉ុន្តែកម្មវិធីទាំងអស់នេះ ដូចជាកម្មវិធី Line កម្មវិធី Messenger ឬក៏កម្មវិធី Viber ជាដើម គឺយើងត្រូវការប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិតដើម្បីលេង អញ្ចឹងកាលពីមុននៅពេលដែលទូរស័ព្ទអត់ទាន់មានអ៊ីនធឺណិត គឺយើងប្រើប្រាស់សារនៅក្នុងទូរស័ព្ទ ដើម្បីផ្ញើទៅគ្នាទៅវិញទៅមក ដូច្នេះយើងអត់ចាំបាច់ត្រូវការអ៊ីនធឺណិត ក៏យើងអាចផ្ញើសារជជែកគ្នាលេងបានដូចគ្នា អញ្ចឹងនៅពេលដែលបច្ចុប្បន្ន នៅពេលដែលទូរស័ព្ទទំនើប គឺយើងអាចប្រើប្រាស់អ៊ីនធឺណិតបាន ដូច្នេះយើងអាចប្រើប្រាស់កម្មវិធីអ៊ីនធឺណិតមួយចំនួន ដើម្បីទាក់ទងគ្នា ដើម្បីសន្សំសំចៃមិនសូវចំណាយលុយច្រើនផងដែរ ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៥ នេះ គឺគាត់កំពុងតែចុចផ្ញើសារជជែកកម្សាន្តទៅកាន់មិត្តភក្តិរបស់គាត់ ឬក៏ទៅកាន់មិត្តស្រីរបស់គាត់ ដើម្បីជជែកគ្នាលេងជំនួសឲ្យការនិយាយទូរស័ព្ទ ព្រោះពេលខ្លះមនុស្សយើង អ្នកខ្លះ គាត់អត់ចូលចិត្តនិយាយទូរស័ព្ទច្រើននោះទេ ដូច្នេះហើយគាត់ប្រើប្រាស់ការសរសេរជំនួសឲ្យការនិយាយវិញ អញ្ចឹងគាត់មានជម្រើស គឺគាត់ប្រើប្រាស់កម្មវិធីផ្ញើសារជជែកកម្សាន្ត ដើម្បីជជែកលេងជាមួយមិត្តភក្តិរបស់គាត់ជំនួសឲ្យការនិយាយ។

Post Office (Sakanan) — 09

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៩ រូបភាពទី ៩ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បោះត្រាតែមសំបុត្រហើយ គាត់ក៏បានផ្ញើសំបុត្រនោះទៅដល់អ្នកលក់ ទៅឲ្យទៅបុគ្គលិកដែលបម្រើការងារនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ហើយបន្ទាប់មកទៀតសៀវភៅរបស់គាត់ មុននឹងគាត់អាចផ្ញើចេញ គាត់ត្រូវខ្ចប់វាជាមុនសិន ដូច្នេះគាត់ក៏បានដើរមករកបុគ្គលិកដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍មួយទៀត ដើម្បីស្វែងរកកញ្ចប់ អញ្ចឹងយើងមានក្រដាសកេស ឬក៏ក្រដាសឡាំងមួយ ដែលយើងឃើញបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានមកទិញក្រដាសឡាំងមួយ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ដោយយើងឃើញអ្នកលក់ គឺគាត់ពាក់អាវពណ៌ប្រផេះដៃខ្លី ហើយគាត់រាងចំណាស់បន្តិច សក់របស់គាត់គឺសិតរាប បានន័យថាគាត់សិតវែកភ្លីរាប ហើយគាត់មានវ័យប្រហែលជា ៣៥ ឆ្នាំ ដែលបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែយកឡាំងក្រដាសមួយ ឬក៏សំបកឡាំង ឬក៏ក្រដាសការតុង ដើម្បីយកមកឲ្យក្មេងប្រុសម្នាក់នោះខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់ ក៏ប៉ុន្តែក្រដាសឡាំងនេះ គឺគេមិនមែនឲ្យដោយឥតគិតថ្លៃទេ អញ្ចឹងក្រដាសឡាំង គេអត់ឲ្យដោយគេឥតគិតថ្លៃទេ ដោយគេលក់ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងអត់ចង់ចំណាយលុយច្រើន ដើម្បីទិញក្រដាសឡាំងនៅការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ទេ យើងអាចខ្ចប់សៀវភៅរបស់យើង ឬក៏អាចខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់យើងមកពីផ្ទះឲ្យហើយ អញ្ចឹងយើង នៅពេលមកដល់ យើងគ្រាន់តែដាក់ផ្ញើជាការស្រេច។ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែក្មេងប្រុសម្នាក់នេះ គាត់អត់បានខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់មកពីផ្ទះទេ ដូច្នេះប្រសិនបើគាត់ចង់ផ្ញើគឺគេត្រូវខ្ចប់អីវ៉ាន់របស់គាត់ ឬក៏សៀវភៅរបស់គាត់ជាមុនសិន ទើបគាត់អាចផ្ញើទៅបាន ព្រោះប្រសិនបើគាត់អត់ខ្ចប់ទេ អីវ៉ាន់គាត់ច្រើន នៅពេលដែលអីវ៉ាន់គាត់ច្រើនបែបនេះ គឺវាអាចនឹងរញ៉េរញ៉ៃ ដូច្នេះគេត្រូវខ្ចប់ឲ្យមានសណ្ដាប់ធ្នាប់ ព្រោះពេលខ្លះ ប្រសិនបើយើងអត់ខ្ចប់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខ្ទេច ដូចជាអាចនឹងរហែក ឬក៏អាចនឹងខូច ដោយសារតែមានរបស់ច្រើនដែលគេត្រូវផ្ញើ ដូច្នេះគឺគេដាក់គរលើគ្នា អញ្ចឹងរបស់ អីវ៉ាន់របស់យើងអាចនឹងខូច ដូច្នេះក្មេងប្រុសម្នាក់នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៩ គាត់ក៏បានមកទិញឡាំងក្រដាសមួយ សំបកឡាំងក្រដាសមួយពីបុគ្គលិក ដែលនៅក្នុងការិយាល័យប្រៃសណីយ៍ ដើម្បីខ្ចប់សៀវភៅរបស់គាត់។

Pickpocket (Sakanan) — 11

ចូលមកដល់រូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់បានចេញពីក្នុងរថភ្លើងហើយ បុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានដើរមកកាន់ស្ថានីយរថភ្លើង អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីចេញពីកន្លែងរថភ្លើង ឬក៏ចេញពីរថភ្លើង គឺយើងត្រូវដើរចូលទៅក្នុងស្ថានីយរថភ្លើង ព្រោះថា មុននឹងអាចជិះរថភ្លើងបាន យើងត្រូវតែទិញសំបុត្រនៅក្នុងស្ថានីយ ហើយមុននឹងអាច នៅពេលដែលយើងចុះពីលើរថភ្លើង យើងក៏ត្រូវដើរកាត់ស្ថានីយ ដើម្បីទៅខាងក្រៅផងដែរ អញ្ចឹងស្ថានីយរថភ្លើងនីមួយៗ តែងតែមាននូវជណ្ដើរ ឬក៏ការចុះទៅខាងក្រោម ឬក៏ឡើងខាងលើ ទៅតាមផ្លូវរថភ្លើងរបស់គេថាតើគេនៅទាបឬនៅខ្ពស់ អញ្ចឹងរូបភាពនេះ គឺផ្លូវរថភ្លើងរបស់គេគឺនៅខ្ពស់ ឬក៏អាចយើងហៅថា រថភ្លើងអាកាស អញ្ចឹងគឺរត់លើផ្លូវខ្ពស់ ដូច្នេះគឺត្រូវឡើងជណ្ដើរ ក៏ប៉ុន្តែដោយសារតែបុរសម្នាក់នោះចុះពីលើរថភ្លើង ដូច្នេះហើយគាត់ត្រូវចុះមកខាងក្រោមវិញ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់ក៏បានជិះរថភ្លើង ជិះជណ្ដើរយន្ត ដើម្បីចុះមកខាងក្រោមចូលទៅក្នុងស្ថានីយ បាទ យើងឃើញថា ជណ្ដើរយន្តមួយនោះ គឺមានមនុស្សចំនួនប្រាំនាក់ ដែលកំពុងតែជិះជណ្ដើរយន្តនោះ ដោយនៅខាងមុខបុរសនោះ គឺមានមនុស្សពីរនាក់ ដែលខាង នៅ មនុស្សដែលនៅខាងមុខជាប់នឹងបុរសនោះ គាត់កំពុងតែឈរចុចទូរស័ព្ទ ហើយនារីដែលនៅខាងក្រោយបុរសនោះ គាត់កំពុងតែជិះជណ្ដើរយន្តដែរ ដោយដៃទាំងពីររបស់គាត់កំពុងតែកាន់កាបូបមួយ អញ្ចឹងបុរសម្នាក់នោះ គាត់កំពុងតែឈរនៅកណ្ដាល ដោយដៃរបស់គាត់កាន់នឹងបង្កាន់ដៃជណ្ដើរ បាទ ហើយដៃម្ខាងទៀតជ្រែងហោប៉ៅ ដោយគាត់ដាក់ដៃក្នុងហោប៉ៅ ហើយឈរបណ្ដើរសម្លឹងមើលទៅឆ្វេងស្ដាំបណ្ដើរនៅក្នុងស្ថានីយ ព្រោះថាពេលខ្លះយើងអាចចាប់អារម្មណ៍ទៅនឹងទិដ្ឋភាពនៅក្នុងស្ថានីយ ដែលមានរូបភាពប្លែកៗជាច្រើន។ ជណ្ដើរយន្ត យើងឃើញថា ជណ្ដើរយន្តគឺជាជណ្ដើរ ដែលយើងពុំចាំបាច់ឡើងជាន់កាំជណ្ដើរនោះទេ ដោយយើងគ្រាន់តែឈរមួយកន្លែង ពេលនោះជណ្ដើរយន្តនឹងនាំយើងឲ្យទៅខាងលើឬក៏ខាងក្រោមបាន ដោយយើងពុំចាំបាច់ចំណាយកម្លាំងនោះទេ ហើយជណ្ដើរយន្តគឺមានលក្ខណៈទំនើប ដូច្នេះហើយមានតែនៅក្នុងផ្សារទំនើប ឬក៏នៅក្នុងស្ថានីយរថភ្លើងទំនើបតែប៉ុណ្ណោះទើបមាន ដូច្នេះនៅក្នុងស្ថានីយរថភ្លើងរបស់ប្រទេសកម្ពុជាគឺពុំទាន់មានជណ្ដើរយន្តបែបនេះនោះទេ ក៏ប៉ុន្តែនៅក្នុងផ្សារទំនើប ឬក៏កន្លែងក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗ គឺតែងតែមានជណ្ដើរយន្តជានិច្ច នៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជាគឺមានជណ្ដើរយន្តជាច្រើនដាក់នៅក្នុងស្ថាប័ន ឬក៏ដាក់នៅក្នុងកន្លែងធ្វើការ ក៏ដូចជាផ្សារទំនើបផ្សេងៗផងដែរ។

Hospital (Sakanan) — 16

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១៦ នៅក្នុងរូបភាពទី ១៦ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីបុរសម្នាក់នោះ គាត់ព្យាបាលបានជាសះស្បើយហើយ គាត់ក៏បានយកវិក្កយបត្រពេទ្យដើម្បីមកមើល អញ្ចឹងជាទូទៅ ពេលខ្លះពេទ្យនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺប្រសិនបើយើងទៅគេងនៅក្នុងពេទ្យធំៗគឺមានតម្លៃថ្លៃ ចំណែកឯពេទ្យតូចៗគឺមានតម្លៃថោក ហើយសម្រាប់ការព្យាបាលគឺពឹងផ្អែកទៅលើការព្យាបាល អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងគេងនៅក្នុងពេទ្យយូរ គឺការព្យាបាលគឺអស់ថ្លៃ ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងគេងពេទ្យត្រឹមតែមួយថ្ងៃឬក៏ពីរថ្ងៃ យើងអាចចំណាយអស់ត្រឹមតែពី ១០០ ដុល្លារទៅ ៣០០ ដុល្លារតែប៉ុណ្ណោះ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងគេងពេទ្យរយៈពេលយូរ យើងអាចចំណាយអស់ពី ៥០០ ទៅដល់ ១០០០ ដុល្លារ ឬក៏អាចលើសនេះ ព្រោះដោយសារតែតម្លៃទៅតាមពេទ្យ ពេទ្យធំនិងពេទ្យតូច អញ្ចឹងប៉ុន្តែពេលខ្លះគឺយើងអាចប្រើប្រាស់ធានារ៉ាប់រង សេវាធានារ៉ាប់រងរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយចំនួន អញ្ចឹងប៉ុន្តែភាគច្រើននៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា ប្រជាជនកម្ពុជាគាត់អត់សូវប្រើប្រាស់សេវាធានារ៉ាប់រងនោះទេ អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់មានជំងឺ ឬក៏នៅពេលដែលគាត់មានគ្រោះថ្នាក់ ហើយទៅព្យាបាលនៅមន្ទីរពេទ្យ គឺគាត់ចេញលុយខ្លួនឯង បានន័យថាគាត់ចំណាយលុយផ្ទាល់ខ្លួន ប៉ុន្តែសម្រាប់អ្នកដែលគាត់ប្រើប្រាស់សេវាធានារ៉ាប់រង គឺគាត់អត់ចាំបាច់ចេញលុយ ឬក៏ចំណាយលុយផ្ទាល់ខ្លួននោះទេ គឺក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងនឹងទទួលរ៉ាប់រងនូវការចំណាយព្យាបាលរបស់គាត់ទាំងស្រុង ដោយគាត់គ្រាន់តែបង់សេវាប្រចាំឆ្នាំទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងតែប៉ុណ្ណោះ ហើយក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងគឺយើងអាចធានារ៉ាប់រងនៅពេលដែលយើងមានគ្រោះថ្នាក់ ឬក៏នៅពេលដែលយើងមានជំងឺបាន ដោយការធានារ៉ាប់រងនោះ ពេលខ្លះ ក្រុមហ៊ុនខ្លះ គឺគាត់ធានារ៉ាប់រង ២៤ ម៉ោងគ្រប់ទីកន្លែងទាំងអស់ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងមានជំងឺ ឬក៏នៅពេលដែលយើងគ្រោះថ្នាក់ យើងគ្រាន់តែទៅមន្ទីរពេទ្យ នោះក្រុមហ៊ុនធានារ៉ាប់រងនឹងចេញថ្លៃសេវាថ្នាំពេទ្យ ហើយនិងថ្លៃព្យាបាលឲ្យយើងទាំងអស់ ក៏ប៉ុន្តែប្រសិនបើយើងអត់មានធានារ៉ាប់រងទេ គឺយើងត្រូវចំណាយប្រាក់ផ្ទាល់ខ្លួន ដើម្បីព្យាបាលជំងឺរបស់យើង ដែលជាក់ស្ដែងបុរសម្នាក់នេះ ប្រហែលជាគាត់អត់មានសេវាធានារ៉ាប់រងទេ បានន័យថាគាត់អត់បានទិញសេវាធានារ៉ាប់រងទេ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់កាន់វិក្កយបត្រពេទ្យមក គឺគាត់ភ្ញាក់ផ្អើលយ៉ាងខ្លាំង ប្រហែលជាអស់ច្រើន បានន័យថាដោយសារតែគាត់បាក់ជើងនិងនៅពេទ្យយូរ ដូច្នេះការចំណាយរបស់គាត់គឺអស់ច្រើន អញ្ចឹងហើយទើបគាត់មើលទៅក្នុងវិក្កយបត្រពេទ្យបណ្ដើរ គាត់មានអាការៈភ្ញាក់ផ្អើលបណ្ដើរ ដោយសារតែឃើញតម្លៃថ្លៃពេក ដោយសារតែឃើញវិក្កយបត្រនោះគឺមានតម្លៃថ្លៃពេក។