Khmer	Pronunciation	English/Notes	#occ
ដំបូង	dɑmbouŋ	1. first, first of all, before 2. at first, in the beginning	17/15

Link to overview page
Link to dictionary

Asking “What is this?” — Dialogue 3

ធារី៖ ពិសិដ្ឋ! អីហ្នឹង?
ពិសិដ្ឋ៖ វចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិចហ្នឹងណា!
ធារី៖ អូ! ខ្ញុំស្មានតែអីគេ។ វចនានុក្រមអេឡិចត្រូនិចសោះ។ មើលដំបូង / ពីចម្ងាយអត់ស្គាល់។

Expressing cold — Dialogue 1

នៅក្នុងផ្ទះបើកម៉ាស៊ីនត្រជាក់
ស្រីពេជ្រ៖ មរកត រងាមែន?
មរកត៖ អឹម រៀងរងា។ ម៉ោពីអង្គុយក្រោមម៉ាស៊ីនត្រជាក់យូរ។ ដំបូងទើបម៉ោពីក្រៅក្ដៅ ចូលមកក្នុងត្រជាក់ស្រួល ដល់យូរៗទៅរងា។
ស្រីពេជ្រ៖ សេរេលេខទៅអីចឹង។
មរកត៖ ដាក់លេខ ២៩ ហើយណា។

Expressing anger — Cultural note

នៅខ្មែរ ពេលទៅផ្សារទិញទំនិញនៅពេលព្រឹក គេហាមមិនឲ្យតថ្លៃច្រើនឬសួរតម្លៃហើយមិនទិញ។ បើយើងធ្វើដូចនោះ អ្នកលក់នឹងខឹងហើយអាចស្ដីឲ្យ ព្រោះគេជឿថា ការលក់ដំបូងនៅពេលព្រឹក គឺសំខាន់ណាស់ បើពេលព្រឹកលក់មិនបាន នោះគឺលក់មិនដាច់មួយថ្ងៃពេញតែម្ដង។ គេប្រើពាក្យថា កៅឆាយ ជាពាក្យក្លាយពីចិន មានន័យថា ការទិញឬលក់នៅពេលចាប់ផ្ដើមដំបូង។

Accepting direction — Additional dialogue

សុភ័ក្រ៖ វុទ្ធី! វុទ្ធីមកជួយមើលកុំព្យូទ័រនេះតិចមើល។ ដូចចង់ខូចម៉េចទេ។ ម៉េចក៏ហ្វែលនេះបើកអត់កើតអីចឹង?
វុទ្ធី៖ ឯណាបង? អូ៎! ឥឡូវបងសាក ...
សុភ័ក្រ៖ មើល ឈប់សិន! ដំបូងចូលកន្លែងនេះ ត្រូវអេ៎? បន្ទាប់មក ចុចអានេះ ហើយ ... អូ៎! បើកបានវិញហើយ។ អរគុណ វុទ្ធី។
វុទ្ធី៖ លើកក្រោយ បងឧស្សាហ៍អាប់ដេតកម្មវិធីហ្នឹងទៅ លែងអីហើយ។
សុភ័ក្រ៖ ហ្នឹងហើយ ចាំបងឧស្សាហ៍អាប់ដេតវា។

Greetings and leave takings 1 — Cultural note

ពេលនិយាយថា ជម្រាបសួរ ឬ ជម្រាបលា ជនជាតិខ្មែរតែងលើកដៃសំពះបង្ហាញពីការគោរព។ ប៉ុន្តែ នៅពេលនិយាយថា សួស្ដី គឺមិនលើកដៃសំពះទេ។ នៅពេលជួបគ្នាដំបូង គឺមិនដឹងពីអាយុរបស់គ្នាទេ។ ដូច្នេះ មនុស្សភាគច្រើនតែងតែហៅគ្នាថា បង ជាការគួរសម។ ក្រៅពីពាក្យថា បង យើងអាចហៅទៅតាមអាយុ ដូចជា មីង ពូ អ៊ំ យាយ តា ។ល។ ជំនួសឲ្យពាក្យថា ឯង យើងអាចហៅឈ្មោះគេតែម្ដង។ ជនជាតិខ្មែរខ្លះនៅតាមខេត្ត ប្រើពាក្យថា គាត់ ជំនួសឲ្យពាក្យថា ឯង។

Remembering — Dialogue 2

លីដា៖ សម្បត្តិ មិញមានឃើញឯកសារខ្ញុំទុកហ្នឹងអេ៎?
សម្បត្តិ៖ ឃើញលីដាឯងកាន់យកទៅនោះហើយតាសមិញ។
លីដា៖ ដំបូងខ្ញុំកាន់ទៅ តែខ្លាចប្រឡាក់ ខ្ញុំក៏យកម៉ោវិញ ហើយគិតថាទុកហ្នឹងម៉ាភ្លែតហ្នឹងអា៎។
សម្បត្តិ៖ អឹម ... អត់ដឹងទេអីចឹង។ ខ្ញុំទើបតែម៉ោដែរ។ ... នោះមែន លីដា?
លីដា៖ ហ្នឹងហើយ! ហាក ម៉េចទៅនៅហ្នុងវិញ? អូ៎ ... ចាំហើយ! ខ្ញុំទៅកូពីក្រដាស ហើយទុកហ្នុងមួយភ្លែតមិញ។
សម្បត្តិ៖ យ៉ាប់ម៉ង។

Establishing guidelines and deadlines for the completion of actions — Dialogue 1

ដាលីន៖ កណ្ណិកា! ទំនេរអត់អូន?
កណ្ណិកា៖ ទំនេរតាសបង។ ម៉េចដែរ?
ដាលីន៖ អត់ទំនេរក៏បងប្រើដែរ ព្រោះប្រញាប់ហើយ។ បងចង់ឲ្យអូនឯងជួយសរុបលទ្ធផលស្រង់មតិឲ្យបង ប្រហែល ១០០ សន្លឹក។ ចង់បានថ្ងៃស្អែកពេលព្រឹក ម៉េចដែរ? បានអេ៎?
កណ្ណិកា៖ ប្រហែលជាបានបង។
ដាលីន៖ អូនឯងមើលក្នុងហ្នឹងទៅដឹងហើយ។ មានតែ ៣ សំណួរអេ៎។ អីចឹងអូនឯងសរុបចម្លើយ យេស ឬក៏ ណូ សម្រាប់សំណួរមួយៗម៉ោ តែកុំភ្លេចដំបូងសរុបចំនួនមនុស្សឆ្លើយទាំងអស់សិនម៉ោណា។
កណ្ណិកា៖ ចា៎ស បង។ ខ្ញុំយល់ហើយ។ បើមានឆ្ងល់អី ចាំខ្ញុំតេសួរបង។

Doing The Dishes (Sakanan) — 11

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ១១ នៅក្នុងរូបភាពទី ១១ យើងឃើញថា បន្ទាប់ពីក្មេងប្រុសម្នាក់នោះ គាត់ជ្រលក់ចានដែលលាងនឹងទឹកសាប៊ូរួចរាល់ហើយ គាត់ក៏ជ្រលក់ចានគាត់ចូលទៅក្នុងចានដែកពណ៌លឿង ដើម្បីជម្រះជាតិសាប៊ូនោះចេញ អញ្ចឹងគាត់ជម្រះបណ្ដើរ គាត់ដុសចាននោះបណ្ដើរ គាត់ដុសឡើងវិញបណ្ដើរ ដើម្បីឲ្យអស់ជាតិសាប៊ូ អញ្ចឹងដំបូងគាត់លាងជាមួយនឹងសាប៊ូ ដើម្បីឲ្យអស់ជាតិខ្លាញ់ បន្ទាប់មកគាត់យកចានដែលជ្រះជាតិខ្លាញ់នោះទៅជ្រលក់នឹងទឹកស្អាត ដែលអត់មានសាប៊ូ ដើម្បីលាងជម្រះជាតិសាប៊ូចេញ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគាត់បានលាងជម្រះជាតិសាប៊ូហើយ យើងឃើញចាននោះ គឺគាត់កំពុងតែកាន់ចានមួយដែលភ្លឺស្អាត អញ្ចឹងបានន័យថាចានដែលគាត់កំពុងលាងគឺស្អាតអស់ហើយ បានន័យថាស្អាត អត់មានស្នាមប្រឡាក់ ហើយក៏អត់មានស្នាម អត់មានក្លិនសាប៊ូទៀតដែរ គឺគាត់ដុសបានយ៉ាងស្អាតល្អមែនទែន អញ្ចឹងរូបភាពនេះគឺគាត់លាងជម្រះចានបានស្អាត។

Explaining how something works — Dialogue

កូន៖ ម៉ាក់! ម៉ាក់បង្រៀនខ្ញុំដេរឡេវតិចបានអេ៎?
ម៉ាក់៖ បានតាសកូន។ យកម្ជុលហើយខ្សែអំបោះម៉ោ។ ដំបូង ដោតខ្សែអំបោះចូលរន្ធម្ជុលឲ្យចូលសិនទៅ។
កូន៖ ចូលហើយម៉ាក់។ ហើយម៉េចទៀត?
ម៉ាក់៖ បន្ទាប់ម៉ោ កួចខ្សែអំបោះនៅខាងចុង កុំឲ្យវារបូតចេញវិញ។ ចេះកួចអត់? ... មិនមែនអីចឹងអេ៎។ ចាំមើលអា៎ កួចអញ្ចេះ បានវាជាប់ល្អ។ ហើយបន្ទាប់ម៉ោ យើងយកឡេវមកដេរ។ កាន់ឡេវអញ្ចេះ កុំឲ្យជ្រុះ។ ហើយដេរពីលើចុះក្រោម ពីក្រោមឡើងលើអីចឹងទៅ។
កូន៖ រួចហើយម៉ាក់។ ដល់ពេលចុងក្រោយធ្វើម៉េចទៅ? កាត់យកម៉ងបានអេ៎?
ម៉ាក់៖ មានអ្នកណាកាត់យកម៉ង របូតខ្ទេចអស់ឥឡូវហ្នឹងហើយ។ យើងត្រូវកួចម្ដងទៀតនៅខាងក្នុងខោ កុំឲ្យមើលពីក្រៅទៅឃើញ។ កួចអញ្ចេះ ឃើញអត់? ... ចេះនៅ?
កូន៖ បាទ ចេះហើយ។

Introducing oneself to others — Cultural note

នៅប្រទេសកម្ពុជា ការណែនាំខ្លួនឯងចំពោះមនុស្សទើបតែជួបគ្នាដំបូង ផ្ដើមឡើងដោយពាក្យថា សួស្ដី (អាយុប្រហែលគ្នា មិនចាំបាច់លើកដៃសំពះទេ) ឬពាក្យថា ជម្រាបសួរ (អាយុមើលទៅច្រើនជាង គួរលើកដៃសំពះផងដែរ)។ បន្ទាប់មក ភាគច្រើនណែនាំខ្លួនដោយខ្លីបំផុត គឺគ្រាន់តែប្រាប់ឈ្មោះតែប៉ុណ្ណោះ (ករណីណែនាំខ្លួនទៅកាន់មនុស្សតែម្នាក់ ឬតិចនាក់ ហើយពេលវេលាតិច) ឬក៏បន្ថែមដោយស្រុកកំណើត និងមុខរបរសព្វថ្ងៃ គឺថា ខ្ញុំឈ្មោះ ... ស្រុកកំណើតនៅ ... រាល់ថ្ងៃរៀន/ធ្វើការនៅ ... (ករណីណែនាំខ្លួនទៅកាន់មនុស្សច្រើន ឬគេឲ្យពេលវេលាច្រើនសម្រាប់ណែនាំ)។ គឺថាយើងមិនចាំបាច់ត្រូវរៀបរាប់ព័ត៌មានច្រើនអំពីខ្លួនឯងតាំងពីដំបូងឡើយ គឺរង់ចាំឆ្លើយនឹងសំណួររបស់គូសន្ទនា ដូចជា
⎯ ផ្ទះនៅណាដែរ?
⎯ អាយុប៉ុន្មានហើយ? (ដើម្បីដឹងថាអាយុបងឬប្អូន)
⎯ ចំណង់ចំណូលចិត្តអីគេ?
ជាដើម។ ចំពោះការណែនាំខ្លួននៅកន្លែងធ្វើការ ភាគច្រើន យើងតែងតែប្រាប់ឈ្មោះផ្នែកដែលខ្លួននៅ បន្ទាប់ពីប្រាប់ឈ្មោះ គឺថា ខ្ញុំឈ្មោះ ... នៅផ្នែក ...។

Saying “A moment, please!” — Dialogue

នារី៖ លោកគ្រូ ខ្ញុំចង់រៀនបង្កើតតារាងក្នុងកុំព្យូទ័រ ធ្វើម៉េចទៅ លោកគ្រូ?
លោកគ្រូ៖ បង្កើតក្នុង Word បានតាស។ ចូល insert ហើយរើសចំនួនតារាងដែលនារីឯងចង់បង្កើតទៅបានហើយ។
នារី៖ ឈប់សិន លោកគ្រូ។ ខ្ញុំតាមអត់ទាន់អេ មួយៗ។ ដំបូងបើក Word មែន?
លោកគ្រូ៖ ហ្នឹងហើយ។
នារី៖ ខ្ញុំបើក Word ឲ្យចេញសិន ... អូខេ ចេញហើយ។ ហើយម៉េចទៀត លោកគ្រូ?
លោកគ្រូ៖ ចុច insert ហើយឃើញគេដាក់ថា table ។
នារី៖ កុំអាល លោកគ្រូ។ ចាំមើលណា រកមើលពាក្យ insert មែន លោកគ្រូ? នេះមែន?
លោកគ្រូ៖ ហ្នឹងហើយ។ ចុចវាទៅ ឃើញមានអីផ្សេងៗទៀតនៅក្រោមហ្នឹងហើយ។ ហើយរកមើលពាក្យ table រួចរើស ...
នារី៖ ចាំម៉ាភ្លែត លោកគ្រូ។ ខ្ញុំសុំរកពាក្យ table ឲ្យឃើញសិន។ ... អូខេ ឃើញហើយ។ ចុចលើវាមែន?
លោកគ្រូ៖ ចុចទៅ។ ហើយរើសតារាងដែលនារីឯងចង់បាន។ នារីឯងអូស mouse ក៏បាន ឬក៏ដាក់លេខយកម៉ងក៏បាន។ បើតារាងតិច អូស mouse ទៅលឿន តែបើតារាងច្រើន ទាល់តែបញ្ចូលលេខ ...
នារី៖ លោកគ្រូ ខ្ញុំសុំកាត់សិន។ កុំលឿនពេក ។ ខ្ញុំសុំសួរកន្លែងនេះមួយសិន ។
លោកគ្រូ៖ ចាំតិចណា ។ ខ្ញុំលើកទូរស័ព្ទមួយសិន។
នារី៖ ចាស។

Hospital (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៧ នៅក្នុងរូបភាពទី ៧ យើងឃើញក្រុមសង្គ្រោះបឋមរបស់គ្រូពេទ្យ អញ្ចឹងក្រុមគ្រូពេទ្យគាត់បានមកដល់កន្លែងកើតហេតុ ហើយមកមើលបុរសម្នាក់នោះ អញ្ចឹងយើងឃើញមានពេទ្យចំនួនពីរនាក់ ពេទ្យចំនួនពីរនាក់ ដែលគាត់ស្លៀកពាក់ឯកសណ្ឋានជាពេទ្យ គឺពាក់អាវស ខោស និងមានចងបូរសញ្ញារូបពេទ្យ ឬគឺសញ្ញាបូកលេខពណ៌ក្រហម សញ្ញាបូកពណ៌ក្រហមនៅនឹងដៃស្ដាំរបស់គាត់ ហើយគាត់បានទៅត្រួតពិនិត្យទៅលើបុរសដែលគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍នោះផងដែរ អញ្ចឹងគាត់បានស្ទាបនឹងបានលើកបុរសដែលមានគ្រោះថ្នាក់នោះមកដាក់នៅលើហ្វ្រង់កាមួយ អញ្ចឹងគាត់នាំគ្នាសែងបុរសម្នាក់នោះ ប៉ុន្តែដោយសារបុរសម្នាក់នោះ គាត់មានគ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ដែលប៉ះពាល់ទៅនឹងជើង និងដៃ និងគាត់ឈឺខ្លួន ដោយសារតែគាត់បោកទៅនឹងថ្នល់ខ្លាំងពេក អញ្ចឹងនៅពេលដែលគាត់ដួល គាត់បោកទៅនឹងថ្នល់ខ្លាំង ដូច្នេះបានធ្វើឲ្យគាត់ឈឺយ៉ាងខ្លាំង អញ្ចឹងនៅពេលដែលពេទ្យគាត់លើកបុរសម្នាក់នោះដាក់ហ្វ្រង់កា គឺធ្វើឲ្យគាត់ឈឺ និងស្រែកយ៉ាងខ្លាំង ដោយសារតែគាត់មានរបួស ដូច្នេះពេទ្យនឹងព្យាយាមលើកថ្នមៗ ដើម្បីកុំឲ្យរបួសកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ដោយសារតែបុរសម្នាក់នោះគាត់ងើបអត់រួច ដោយសារតែបុរសម្នាក់នោះគាត់ងើបដើរអត់រួចដោយខ្លួនឯង ដូច្នេះពេទ្យត្រូវសែងគាត់ដោយប្រើប្រាស់ហ្វ្រង់កា អញ្ចឹងពេទ្យជាដំបូងគាត់លើកបុរសម្នាក់នោះពីថ្នល់ ហើយដាក់នៅលើហ្វ្រង់កា ដើម្បីសែងដាក់ចូលឡានពេទ្យ។

Khmer New Year (Sakanan) — 08

ចូលដល់រូបភាពទី ៨ នៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺជារូបភាពមួយដែលអ្នក ក្នុងពិធីចូលឆ្នាំខ្មែរ ប្រជាជនខ្មែរតែងតែធ្វើទាំងអស់គ្នា គឺជាការ ពិធីស្រង់ព្រះ អញ្ចឹងពិធីស្រង់ព្រះ គឺ កូនៗ ឬក៏ចៅៗ ត្រូវយកទឹកទៅស្រោច ឬក៏ទៅងូតឲ្យមនុស្សចាស់នៅក្នុងផ្ទះ ដូចជាជីដូនជីតា ឬក៏ឪពុកម្ដាយជាដើម។ អញ្ចឹងពាក្យថាស្រង់ព្រះនៅទីនេះ គឺបានន័យថាងូតទឹកឲ្យមនុស្សចាស់ ឬក៏ងូតទឹកឲ្យអ្នកមានគុណ។ អ្នកមានគុណ គឺយើងសំដៅទៅលើឪពុកម្ដាយ ឬក៏ជីដូនជីតា។ ជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ យើងឃើញថាមានមនុស្សចាស់ពីរនាក់ កំពុងតែអង្គុយនៅលើកៅអី អញ្ចឹងមនុស្សចាស់ពីរនាក់នោះគឺជាយាយនិងតា ឬក៏យើងអាចហៅថា ជីដូនឬក៏ជីតា អញ្ចឹងជីដូនគឺជាយាយ ជីតាគឺជាតា។ យើងឃើញជីដូននិងជីតាកំពុងតែអង្គុយនៅលើកៅអី ហើយក្មេងប្រុសម្នាក់ គាត់លុតជង្គង់ ដោយចាក់ទឹកទៅលើដៃរបស់ជីតារបស់គេ អញ្ចឹងគេធ្វើបែបនេះ គឺយើងហៅថាស្រង់ព្រះ បានន័យថាយើងលាងជម្រះខ្លួនប្រាណ លាងជម្រះដៃជើង ទៅឲ្យអ្នកមានគុណ ឬក៏ឲ្យជីដូនជីតារបស់យើង។ អញ្ចឹងនៅក្នុងប្រទេសកម្ពុជា គឺរាល់ពេលចូលឆ្នាំ គឺយើងតែងតែធ្វើពិធីស្រង់ព្រះ ដើម្បីរំលឹកគុណ ឬក៏ដើម្បីធ្វើនូវសេចក្តីដឹងគុណទៅដល់អ្នកដែលមានគុណរបស់យើង នៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺក្មេងប្រុស គាត់កំពុងតែស្រង់ព្រះទៅដល់ជីដូនជីតារបស់គាត់ ហើយឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ ឪពុកម្ដាយរបស់ក្មេងប្រុសនោះ កំពុងតែឈរមើលនៅខាងក្រោយ។ អញ្ចឹងការស្រង់ព្រះ គឺយើងធ្វើការស្រង់ម្ដងម្នាក់ ដោយដំបូងឡើយ គឺឲ្យឪពុកម្ដាយរបស់យើងស្រង់ ស្រង់ទឹក ឬក៏យកទឹកទៅលាងជម្រះជីដូនជីតារបស់យើង ឬក៏ឪពុកម្ដាយរបស់គាត់ អញ្ចឹងបន្ទាប់មក គឺយើងយកទឹកទៅលាងជម្រះកាយទៅដល់ឪពុកម្ដាយរបស់យើងវិញម្ដង។ ដូច្នេះគឺយើងស្រង់ព្រះម្ដងម្នាក់ ហើយតាមឋានានុក្រម អញ្ចឹងអ្នកណាចាស់ គឺយើងត្រូវឲ្យគាត់ស្រង់ព្រះមុន ឬក៏ឲ្យគាត់លាងជម្រះកាយមុន បន្ទាប់មកអ្នក អ្នកណាក្មេងគឺត្រូវលាងជម្រះកាយបន្តបន្ទាប់គ្នា។

Fried Rice (Sakanan) — 07

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី [១]៧ រូបភាពទី [១]៧ យើងឃើញអ្នកលក់ គាត់ក៏ចាប់ផ្ដើមទៅយកខ្ទះចម្អិនបាយឆា ដែលនៅក្នុងរូបភាពនេះ យើងឃើញអ្នកលក់គាត់បានឆួលភ្លើង គាត់បានគូសឈើគូស ដែលមានភ្លើង ហើយគាត់យកភ្លើងនោះទៅឆួលនឹងចង្ក្រានហ្គាសរបស់គាត់ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅតាមតូប ឬក៏តាមហាងនានា គឺគេនៅពេលដែលគេចម្អិនម្ហូប គឺគេប្រើភ្លើងហ្គាស ដែលជាឧស្ម័ន អញ្ចឹងហ្គាសគឺជាឧស្ម័នដែលអាចដុតឆេះ ដោយពេលខ្លះ យើងអាចគ្រាន់តែប្រើប្រាស់ឈើគូសបន្តិច ដើម្បីដាក់ទៅជិតហ្គាស គឺវាអាចធ្វើឲ្យឆេះបានភ្លាមៗ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពនេះ គឺគាត់យកឈើគូសមួយដើមទៅឆួលទៅនឹងភ្លើងហ្គាស ឬក៏ទៅឆួលនឹងផ្សែងហ្គាស ដែលចេញមកពីចង្ក្រាន ដូច្នេះធ្វើឲ្យមានភ្លើងចេញពីចង្ក្រាន អញ្ចឹងគាត់បានដាក់ឆ្នាំងខ្ទះទៅលើភ្លើងចង្ក្រាននោះ ដើម្បីឲ្យឆ្នាំងហ្គាស[...]ក្ដៅ អញ្ចឹងគាត់ចាប់ផ្ដើមឆាបាយឲ្យអតិថិជនរបស់គាត់ ដោយគាត់ដាក់ឆ្នាំងខ្ទះទៅលើភ្លើង ដើម្បីឲ្យក្ដៅ បន្ទាប់មកទៀតគាត់ក៏បានដាក់ប្រេងឆាចូលទៅក្នុងខ្ទះ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅពេលដែលយើងឆាបាយ ឬក៏ចៀនសាច់ យើងត្រូវប្រើប្រេងឆា ឬក៏ខ្លាញ់ ព្រោះប្រសិនបើយើងអត់ប្រើប្រេងឆា ឬក៏ខ្លាញ់ទេ វាអាចធ្វើឲ្យខ្លោចឆ្នាំងបាន អញ្ចឹងឆ្នាំងខ្លោចគឺបានន័យថាឆ្នាំងនោះឡើងពណ៌ខ្មៅ ហើយធុំក្លិនឈ្ងៀម អញ្ចឹងយើងអត់អាចធ្វើម្ហូបបានទេ ដូច្នេះយើងត្រូវប្រើខ្លាញ់ ឬក៏ប្រេងឆា ដើម្បីជំនួយ ហើយម្យ៉ាងវិញទៀតខ្លាញ់និងប្រេងឆាគឺអាចធ្វើឲ្យបាយ ឬក៏សាច់របស់យើងចៀនទៅអត់ជាប់ខ្ទះ បានន័យថាវាអត់ខ្លោច អញ្ចឹងយើងអាចចៀនបាយ ឬក៏ឆាបាយបានយ៉ាងស្រួលដោយមិនជាប់ខ្ទះ ដូច្នេះយើងត្រូវប្រើប្រាស់ប្រេងឆា ឬក៏ខ្លាញ់ ដើម្បីចាក់ចូលទៅក្នុងខ្ទះនៅពេលដែលយើងដាក់ខ្ទះចូលទៅលើភ្លើង បន្ទាប់មកទៀតយើងឃើញថា បន្ទាប់ពីគាត់ចាក់ខ្លាញ់ឬក៏ប្រេងឆាចូលទៅក្នុងខ្ទះហើយ អញ្ចឹងយើងឃើញអ្នកលក់ គាត់ក៏បានយកខ្ទឹមមកហាន់ជាចំណិតៗ ដើម្បីចាក់ចូលទៅក្នុងខ្ទះឆានោះផងដែរ អញ្ចឹងជាទូទៅនៅពេលដែលយើងឆាបាយ នៅពេលដែលយើងឆាបាយ យើងត្រូវប្រើប្រាស់ខ្ទឹម ដើម្បីបំពងសិន អញ្ចឹងអ្នកលក់គាត់បានបំពងខ្ទឹម ដែលដាក់ខ្ទឹមចូលទៅក្នុងខ្ទះ ដែលមានខ្លាញ់កំពុងតែក្ដៅ ដូច្នេះនៅពេលដែលយើងបំពងខ្ទឹម គឺយើងអាចធ្វើឲ្យខ្ទឹមនោះគឺឈ្ងុយ បានន័យថាខ្ទឹមបំពងគឺមានក្លិនឈ្ងុយ អញ្ចឹងដើម្បីឲ្យបាយឆារបស់គាត់កាន់តែមានក្លិនឈ្ងុយ ដូច្នេះគាត់ត្រូវការបំពងខ្ទឹមជាមុនសិន មុននឹងគាត់ដាក់ឆាបាយ អញ្ចឹងរូបភាពទី ៧ នេះ គឺអ្នកលក់គាត់ចាប់ផ្ដើមរៀបចំឆ្នាំងខ្ទះរបស់គាត់ ដើម្បីឆាបាយ ដែលគាត់ជាដំបូង គាត់ចាប់ផ្ដើមបំពងខ្ទឹមជាមុនសិន ដោយបំពងខ្ទឹម ដាក់ខ្ទឹមចូលទៅក្នុងឆ្នាំងខ្ទះ ដែលមានខ្លាញ់ឬក៏ប្រេងឆាកំពុងតែក្ដៅ។

Fried Rice (Sakanan) — 08

បន្ទាប់មកទៀតរូបភាពទី ៨ រូបភាពទី ៨ បន្ទាប់ពីគាត់បំពងខ្ទឹមរួចរាល់ហើយ អញ្ចឹងគាត់បំពងខ្ទឹមឡើងឈ្ងុយរួចរាល់ហើយ ដូច្នេះគាត់ក៏បានថែមសាច់ជ្រូកចូលទៅក្នុងនោះផងដែរ អញ្ចឹងដោយសារតែគាត់ហៅបាយឆានោះ គឺជាបាយឆាសាច់ជ្រូកលាយពងទា ដូច្នេះហើយគាត់បានបន្ថែមសាច់ជ្រូកចូលទៅក្នុងខ្ទះ អញ្ចឹងបន្ទាប់ពីគេបំពងខ្ទឹម គេត្រូវការថែមសាច់ជ្រូក ដោយសារតែសាច់ជ្រូក គឺវាពិបាកនៅក្នុងការចម្អិន បានន័យថាវាអត់ងាយឆ្អិន អញ្ចឹងវាអត់ឆាប់ឆ្អិននោះទេ ដូច្នេះដើម្បីឲ្យសាច់ជ្រូកឆ្អិនល្អ យើងត្រូវដាក់សាច់ជ្រូកមុនពេលដែលយើងដាក់បាយចូល ឬក៏មុនពេលដែលយើងដាក់គ្រឿងគ្រៅផ្សេងៗចូល ព្រោះគ្រឿងគ្រៅផ្សេងៗ គឺអាចនឹងឆាប់ឆ្អិនជាងសាច់ជ្រូក ដូច្នេះយើងត្រូវធ្វើឲ្យសាច់ជ្រូកឆ្អិនល្អជាមុនសិន មុននឹងយើងដាក់គ្រឿងផ្សេងៗចូល អញ្ចឹងរូបភាពនេះគឺគាត់កំពុងតែដាក់សាច់ជ្រូកចូល ហើយឆាសាច់ជ្រូកឲ្យឆ្អិន បន្ទាប់មកទៀតគាត់ដាក់បន្លែចូល ដែលបន្លែមានដូចជាការ៉ុត មានដូចជាស្ពៃ មានដូចជាសណ្ដែកកួរជាដើម អញ្ចឹងបន្លែបាយឆាមានដូចជាការ៉ុត មានដូចជាសណ្ដែកកួរ មានដូចជាដំឡូងបារាំងជាដើម ដូច្នេះនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ នេះ យើងឃើញគាត់ បន្ទាប់ពីគាត់ដាក់សាច់ជ្រូកហើយ គាត់បានដាក់បន្លែចូលទៀត ដូច្នេះគាត់ត្រូវច្របល់ ដើម្បីឲ្យបន្លែនិងសាច់នោះឆ្អិនឲ្យបានសព្វល្អ ព្រោះប្រសិនបើសាច់និងបន្លែអត់ឆ្អិនទេ វាអាចធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់សុខភាពបាន ដោយពេលខ្លះបន្លែអាចមានមេរោគ បន្លែអាចមានមេរោគ ឬក៏សាច់អាចមានមេរោគ អញ្ចឹងប្រសិនបើយើងអត់ចម្អិនឲ្យបានឆ្អិនល្អទេ យើងអាចនឹងឆ្លងជំងឺផ្សេងៗ នៅពេលដែលយើងញ៉ាំបន្លែឆៅ ឬក៏សាច់ជ្រូកឆៅនោះ បន្ទាប់ពីគាត់ដាក់បន្លែហើយ អ្នកលក់គាត់ក៏បានបន្ថែមទឹកត្រីចូលទៅក្នុងខ្ទះឆារបស់គាត់បន្ថែមទៀត អញ្ចឹងដោយសារតែបន្លែនិងសាច់គឺជាសាប មានរសជាតិសាប ដូច្នេះដើម្បីឲ្យវាមានរសជាតិឆ្ងាញ់ យើងត្រូវបន្ថែមគ្រឿង ដូចជាទឹកត្រី ដូចជាប៊ីចេង ដូចជាអំបិលជាដើម ដើម្បីឲ្យមានរសជាតិកាន់តែឆ្ងាញ់ ដូច្នេះនៅពេលដែលគាត់ច្របល់សាច់ ជាមួយនឹងបន្លែឆ្អិនសព្វហើយ អញ្ចឹងគាត់ថែមទឹកត្រីចូល ដើម្បីឲ្យបន្លែនិងសាច់នោះ មានរសជាតិប្រៃបន្តិច មានរសជាតិប្រៃបន្តិច បន្ទាប់មកគាត់ដាក់បាយសចូលទៅក្នុងខ្ទះផងដែរ អញ្ចឹងនៅពេលដែលយើងឆាបាយគឺយើង បន្ទាប់ពីយើងប្រើគ្រឿង ហើយនិងបន្លែ និងសាច់ដាក់ចូលក្នុងខ្ទះរួចរាល់ហើយ ចុងក្រោយបំផុត គឺគាត់ត្រូវដាក់បាយចូលទៅក្នុងខ្ទះនោះផងដែរ ព្រោះប្រសិនបើដាក់បាយមុន វាអាចធ្វើឲ្យខ្លោចបាយ ហើយអត់ឆ្អិនល្អទៀត ដោយសារតែសាច់ជ្រូកគឺអត់ងាយឆ្អិន ហើយបន្លែក៏អត់ងាយឆ្អិនដែរ ដូច្នេះយើងត្រូវប្រើប្រាស់សាច់ជ្រូក ដើម្បីឆាមុន បន្ទាប់មកនៅពេលដែលសាច់ជ្រូកឆ្អិនល្មមហើយ យើងត្រូវដាក់បន្លែឆាចូលទៀត ដើម្បីឲ្យបន្លែឆ្អិនតាមក្រោយ អញ្ចឹងនៅពេលដែលបន្លែនិងសាច់ឆ្អិនអស់ហើយ គឺយើងទើបដាក់បាយតាមក្រោយដើម្បីឲ្យវាឆ្អិន ព្រោះដោយសារតែបាយជាដាំមួយសាហើយ អញ្ចឹងយើងដាំម្ដងរួចហើយ ដូច្នេះវាឆ្អិនរួចហើយ អញ្ចឹងយើងគ្រាន់តែដាក់បាយចូលទៅក្នុងខ្ទះ ដើម្បីច្របល់ជាមួយនឹងគ្រឿង ជាមួយនឹងបន្លែ វាជាការស្រេច ដូច្នេះយើងត្រូវដាក់បាយចុងក្រោយគេ ដែលជាក់ស្ដែងនៅក្នុងរូបភាពទី ៨ គឺនារីអ្នកលក់ ឬក៏អ្នកលក់ម្ចាស់តូបហ្នឹង គាត់ដាក់សាច់ជ្រូកមុនដំបូងចូលទៅក្នុងខ្ទះ បន្ទាប់មកគាត់ដាក់បន្លែ ហើយគាត់បានលាយគ្រឿង ដូចជាចាក់ទឹកត្រី ដាក់បន្ថែមស្ករជាដើម ចូលទៅក្នុងខ្ទះនោះ ដើម្បីលាយឲ្យមានរសជាតិឆ្ងាញ់ បន្ទាប់មកចុងក្រោយគេ គឺគាត់ដាក់បាយចូលទៅក្នុងខ្ទះ ដើម្បីឆាច្របល់ចូលគ្នាឲ្យសព្វ។